Olympische Spelen van 1992

Eén van de belangrijkste evenementen van de laatste decennia in Barcelona, misschien wel hét belangrijkste, waren de Olympische Spelen van 1992. Naar aanleiding van deze spelen werd de infrastructuur van de stad gevoelig verbeterd en kregen verpauperde buurten een volledige facelift. Nu nog steeds is de invloed van dit sportieve evenement op diverse plekken in Barcelona merkbaar.

De Olympische Zomerspelen van 1992, officieel de Spelen van de 25ste Olympiade genoemd, werden gehouden van 25 juli tot 9 augustus. Er namen meer dan 9.000 atleten aan deel van 169 nationale comités. De openingsceremonie vond plaats in het vernieuwde Olympisch Stadion van Montjuïc. Dit complex was aangelegd voor de Wereldtentoonstelling van 1929 maar daarvan bleef eigenlijk enkel de gevel bewaard. De rest werd voor de gelegenheid compleet gerenoveerd.

Rond het stadion werd de zogenaamde Anella Olímpica, de Olympische Ring, opgetrokken. Deze bestond uit het zwembadcomplex Picornell, de schoonspringzwembaden van Montjuïc, het hockeyveld van Pau Negre, het Palau Sant Jordi, het gebouw van het Catalaanse Instituut van Lichamelijke Opvoeding en nog enkele andere paviljoenen.

Tot de andere complexen die doorheen de stad werden aangelegd bevonden zich ondermeer de Olympische haven en het sportcentrum van Espanya Industrial, vlakbij het station van Sants, waar de competities gewichtheffen onderdak kregen. Ook buiten het centrum van Barcelona waren er verschillende installaties.

De Olympische mascotte die de spelen moest vertegenwoordigen was Cobi, een hondje in kubistische stijl ontworpen door de Valenciaan Xavier Mariscal. De naam van het beestje was afgeleid van de afkorting van de titel van het organizerende comité, het Comité Organitzador de les Olimpíades de Barcelona (COOB).

In 1987 namen Freddie Mercury en Montserrat Caballé het liedje Barcelona op, de titelsong van een album met dezelfde naam. Dit album diende als promotie voor de kandidatuur van Barcelona. Na de toekenning van deze spelen aan de stad, was het de bedoeling dat het nummer zou opgevoerd worden tijdens de openingsceremonie. De vroegtijdige dood van Mercury, acht maanden vóór de spelen, zou dit echter onmogelijk maken.

In 1992 componeerden Andrew Lloyd Webber en Don Black het lied “Amics per sempre” (“Vrienden voor altijd”). Tijdens de openingsplechtigheid werd dit gezongen door Sarah Brightman en Josep Carreras. Tijdens de slotceremonie brachten Los Manolos een Catalaanse rumba-versie van diezelfde song.