Antoni Gaudí i Cornet (1852-1926) werd vermoedelijk geboren in Reus, hoewel sommige bronnen beweren dat het in het naburige Riudoms was. Als zoon van een bescheiden koperslager, werden zijn kinderjaren getekend door reuma-aanvallen, hetgeen hem dikwijls verhinderde om met de kinderen uit de buurt om te gaan. Deze fysische ongemakken zouden hem zijn hele leven achtervolgen.
Toen hij 17 was, verhuisde Gaudí naar Barcelona om architectuur te studeren. Om zijn studies te kunnen betalen, werkte hij tegelijkertijd als tekenaar en plannenmaker. Dit bood hem de gelegenheid om ervaring op te doen bij bekende architecten zoals Josep Fontseré en Joan Martorell.
Gaudí behaalde de titel van architect op 26-jarige leeftijd. Het betekende voor hem een ommekeer in zijn leven. Eerst voerde hij enkele kleine decoratieve opdrachten uit zoals een vitrine voor een handschoenenwinkel in Barcelona, Casa Comella, voor de Wereldtentoonstelling van 1878 in Parijs. Eusebi Güell, belangrijk textielmagnaat, was danig onder de indruk van het innovatieve ontwerp van de vitrine, dat hij zich in contact bracht met Gaudí. Hij zou Gaudí's belangrijkste klant en mecenas worden.
Op 7 juni 1926 werd Gaudí overreden door tram 30, op het kruispunt van de Gran Via met de Carrer Bailén. Aangezien hij geen documentatie op zak had, werd hij anoniem opgenomen in het ziekenhuis van Santa Cruz. Pas de dag nadien werd duidelijk dat het om de beroemde architect ging. Drie dagen later overleed hij in hetzelfde ziekenhuis. Hij werd begraven in een crypte in de Sagrada Família.
Antoni Gaudí bracht niet enkel een revolutie teweeg in de architectuur. Hij ontwierp eveneens meubelen, mozaïeken, decoratieve traliewerken, enzovoort. Zijn ontwerpen waren gebaseerd om kromme lijnen. Hij experimenteerde onophoudelijk met nieuwe structuren en vormen en hierbij gebruikte hij steevast maquettes in gips, klei, metalen platen en karton.
Eén van Gaudí's bekendste werken is de Pedrera op de Passeig de Gràcia. Dit appartementsgebouw staat op een afgeschuinde hoek van de wijk Eixample. Dankzij uitgebreide restauraties hebben de appartementen hun vroeger aanzien terug en tonen opnieuw het modernistisch timmerwerk en de mysterieuze tekeningen en reliëfs in de gipsen plafonds. Bovenop het dak staat een bos van schoorstenen en verrassende beeldhouwconstructies die trappen en waterreservoirs verbergen.
Niet ver van de Pedrera staat de Casa Batlló. Hier bestond de rol van Gaudí in het toevoegen van twee verdiepingen aan een bestaand gebouw en het vernieuwen van de façade, die doet denken aan brokaten en edelstenen.
Op 31-jarige kreeg Gaudí de opdracht voor de bouw van de Sagrada Família en heel zijn leven bleef hij aan dit project verbonden, in meer of mindere mate, naargelang de beschikbaarheid van financiële middelen. De laatste jaren van zijn leven bracht hij hier door in één van de bijgebouwen die hij als woning had ingericht. De torens, van ongeveer honderd meter hoog, zijn overladen met ornamenten. Samen met de spilvormige lijnen in het ontwerp maken ze dit bouwwerk spectaculair.
De aanleg van het Parc Güell was de voornaamste opdracht die Gaudí kreeg van zijn mecenas. Met een oppervlakte van ongeveer twintig hectare combineert het architectonische en kunstzinnige elementen. Wereldberoemd is de ingang met de monumentale trap waarin een keramieken hagedis de aandacht trekt. De toegangstrap leidt tot een woud van zuilen. Daarboven bevindt zich de Gran Plaça, van waaruit men kan genieten van een prachtig uitzicht over heel Barcelona.
Nog meer indrukwekkende realisaties van deze Catalaanse architect in Barcelona zijn: de Casa Vicens, de tuinhuisjes van de Finca Güell, het Palau Güell, het Colegi de les Teresianes, de Casa Calvet, de Torre Bellesguard, de toegang tot de Finca Miralles en de Escoles de la Sagrada Familia.
De werken van Gaudí zijn stuk voor stuk een bezoekje waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten