Casa Milà telt 1.323 m2 bebouwde oppervlakte per verdieping en is gelegen op een terrein van 1.620 m2. Het bestaat feitelijk uit twee gebouwen die zich situeren rond twee patio’s. Er zijn negen niveaus: de kelder, de benedenverdieping, een tussenverdieping, de hoofdverdieping, vier hogere etages en een zolderverdieping. De kelder was bedoeld als garage, de hoofdverdieping als verblijf voor de familie Milà en de rest werd onderverdeeld in 20 huurwoningen.
Eén van de meest opvallende delen van La Pedrera is het dakterras waarop schouwen en ventilatoren staan. Deze elementen zijn uitgevoerd in baksteen bedekt met kalk en mozaïeken van marmer en glas. Het bouwwerk veroorzaakte in Barcelona een polemiek door zijn gedurfde gegolfde vormen in de stenen gevel en de bijzondere smeedijzeren elementen aan de ramen en balkons, die grotendeels ontworpen werden door Josep Maria Jujol.
In de loop van de bouw werden de werken trouwens twee keer stilgelegd door de stad Barcelona. De eerste keer was in 1907. Er werd toen een verordening opgesteld omdat één van de pilaren zich op het openbare voetpad bevond. Een tweede keer gebeurde het in 1908 omdat de totale toegestane hoogte en volume overschreden werden. Het stadsbestuur wilde een boete opleggen van 100.000 peseta’s (een vierde van de totale kostprijs van het gebouw). Als deze niet betaald zou worden, moest men de bovenste verdieping en het dak afbreken. Uiteindelijk werd er anderhalf jaar later een oplossing gevonden via een licentie van de Commissie van de wijk Eixample die stelde dat het een monument betrof dat niet strikt gehouden was aan de stedelijke bouwvoorschriften.
Na de dood van Gaudí in 1926 verwijderde de vrouw des huizes, Roser Segimon, een groot deel van de meubelen die door de architect waren ontworpen en ze bedekte diverse decoratieve elementen in het huis, ondermeer in de slaapkamer die ze veranderde van een modernistische stijl in een stijl Lodewijk XVI. Toen in 1987 de bank Caixa Catalunya het gebouw had aangekocht, werd het uitgebreid gerestaureerd en kwamen de verborgen elementen opnieuw in het daglicht.
Toen de Spaanse Burgeroorlog uitbrak, in juli 1936, was de familie Milà in Blanes aan de Costa Brava. Enkele lokalen van La Pedrera werden in beslag genomen door de Catalaanse Socialistische Partij en de familie Milà moest vluchten naar een zone die gecontroleerd werd door de troepen van Franco. Toen in 1939 de franquistische troepen Barcelona binnentrokken, werd Casa Milà ontruimd en kon de familie er terugkeren.
Pere Milà stierf in 1940 en in 1946 verkocht zijn echtgenote Roser Segimon het gebouw, maar ze bleef er wonen tot aan haar dood in 1964. In de loop der jaren was de indeling van het gebouw grondig gewijzigd. In 1953 waren er zelfs 13 appartementen ingericht op de bovenste verdieping die tot dan enkel dienst had gedaan als wasruimte en zolder. Na de dood van Roser Segimon werd de hoofdverdieping van La Pedera ondermeer het kantoor van een verzekeringsmaatschappij en een bingozaal.
Casa Milà wordt beschouwd als een vernieuwend bouwwerk dankzij de afwezigheid van steunmuren en de constructie van de ondergrondse garage. In 1984 werd het uitgeroepen tot Werelderfgoed door de Unesco. Dit was een keerpunt in de geschiedenis van La Pedrera, dat tot op dat moment steeds verder vervallen was geraakt. De bank Caixa Catalunya kocht het gebouw in december 1986 voor 90 miljoen peseta’s en in februari 1987 startten de eerste dringende herstelwerken, zoals de renovatie van de gevel.
Tegenwoordig is La Pedrera de zetel van de Fundació Caixa Catalunya, de sociaal-culturele stichting van Caixa Catalunya, en die organiseert er tijdelijke tentoonstellingen, concerten, presentaties en culturele bezoeken. Op de zolderverdieping bevindt zich nu “L’espai Gaudí” waar de werkwijze van Gaudí en de historisch-culturele achtergrond van het bouwwerk wordt belicht.
Met een toegangsticket kun je het indrukwekkende dakterras bezoeken, de “L’espai Gaudí” en een verdieping die is ingericht in modernistische stijl en die mooi weergeeft hoe de burgerij in het begin van de twintigste eeuw er leefde. De vestibule (met de twee luchtkokers), de hoofdverdieping (waar tentoonstellingen worden georganiseerd) en de kelderverdieping (waar zich het auditorium bevindt) zijn ook open voor de bezoekers.
Voor gedetailleerde informatie betreffende toegangsprijzen en openingsuren kun je terecht op de website van La Pedrera.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten