Plaça d’Espanya

Wie per bus of taxi van de luchthaven naar het centrum van Barcelona rijdt, komt bij het binnenrijden van de stad eerst Plaça d’Espanya tegen. Dit plein is niet alleen een belangrijk verkeersknooppunt maar er bevinden zich in de buurt ook tal van bezienswaardigheden.

Plaça d’Espanya werd aangelegd op een plaats waar tot 1715 galgen hadden gestaan voor publieke ophangingen. Het plein kwam er ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling van 1929 en is deels gebaseerd op het Sint-Pietersplein in Rome. De twee torens die er staan zijn geïnspireerd op een klokkentoren van het San Marcoplein in Venetië.

Met 34.000 m2 is het het tweede grootste plein van Spanje, na Plaza de España in Madrid. Op dit punt komen verschillende wegen samen waaronder Gran Via de les Corts Catalanes, Avinguda del Paral•lel en Avinguda de la Reina Maria Cristina. Ondergronds liggen stations van metrolijnen L1 en L3 en van de Catalaanse spoorwegen.

Het was de architect Ildefons Cerdà die in zijn plannen voor de stadsuitbreiding van Barcelona in de tweede helft van de 19de eeuw een plein voorzag dat de verbinding zou moeten worden tussen het centrum van de stad en naburige gemeenten. Josep Amargós tekende uiteindelijk de plannen voor de urbanisatie van de plek in 1915 maar het waren Josep Puig i Cadafalch en Guillem Busquets die de werken kregen toegewezen. Vanaf 1926 zette Antoni Darder de opdracht verder.

Rond het plein werden de hotels voor de Wereldtentoonstelling gebouwd. Daarvan bleef echter maar één gebouw tot op de dag van vandaag overeind, namelijk op de hoek van Gran Via en Carrer de la Creu Coberta, waar nu een school en onderwijsinstelling van de stad Barcelona gevestigd zijn.

Temidden van het plein staat een monumentale fontein ontworpen door Josep Maria Jujol en met beeldhouwwerken van Miquel Blay en Miquel en Llucià Oslé. De klassieke fontein is een poëtische voorstelling van Spanje. In de drie niches in het midden van de fontein worden de rivieren voorgesteld die uitmonden in de zeeën rond de Iberische schiereiland: de Ebro die uitmondt in de Middellandse Zee, de Guadalquivir en de Taag die lopen tot in de Atlantische Oceaan, en verschillende rivieren die uitmonden in de Cantabrische Zee in het noorden van Spanje.

Rond het centrale deel van het bouwsel staan drie zuilen met afbeeldingen die Godsdienst, Heldenmoed en de Kunsten weergeven. Bovenop staat een vlammenbrander in brons omringd door drie beeldhouwwerken die de Romeinse godin Victoria uitbeelden (wat verwijst naar Overwinningen). Op de hoeken van de fonteinvijver staan allegorische figuren gerelateerd aan het water: de Overvloed, de Volksgezondheid en het Vissen en het Varen.

Rond Plaça d’Espanya ligt het complex Fira de Barcelona waar vak- en publieksbeurzen georganiseerd worden. Daarnaast bevindt zich de Avinguda de la Reina Maria Cristina die leidt naar de Magische Fontein van Montjuïc en het Museu Nacional d’Art de Catalunya. Aan de overkant van de rotonde staat het winkelcentrum Las Arenas, dat ondergebracht is in een voormalige stierenvechtarena.

Oorspronkelijk stonden er aan het einde van de Avinguda de la Reina Maria Cristina vier hoge zuilen, ontworpen door Puig i Cadafalch, die verwezen naar de vier rode strepen op de Catalaanse vlag. Dictator Primo de Rivera gaf in 1928 echter het bevel om deze pilaren af te breken omdat ze symbool stonden voor het Catalanisme. In 2010 bouwde men de zuilen opnieuw op en in februari 2011 werden ze officieel ingehuldigd.