Josep Llimona kwam uit een artistieke familie. Zijn broer was de bekende schilder Joan Llimona, zijn nichtje de tekenares Mercè Llimona en een ander nichtje de schilderes Núria Llimona. Hij studeerde beeldende kunst aan de Escola de la Llotja en liep stage in het atelier van de broers Vallmitjana. Hij was een leerling van de beeldhouwer Rossend Nobas en van de schilder Ramon Martí i Alsina, aan de Escola de Belles Arts de Barcelona.
Toen Josep 16 jaar was, kreeg hij een studiebeurs van het stadsbestuur van Barcelona voor zijn werk “El Fill Pròdig” (“De Verloren Zoon”). Hij ging 4 jaar in Rome studeren, samen met zijn broer Joan. Hij studeerde er aan de Academia Giggi en werkte in het atelier van de schilder Enric Serra. Tijdens zijn eerste jaar daar vervaardigde hij de twee kunstwerken die hij in ruil voor zijn studiebeurs moest maken. Eén van die werken, een ontwerp voor een ruiterstandbeeld van de graaf Ramon Berenguer de Grote, zorgde ervoor dat hij opnieuw een studiebeurs voor een jaar kreeg.
Voor de definitieve versie van dit ruiterstandbeeld kreeg Josep Llimona een gouden medalle op de Wereldtentoonstelling van 1888. Het stadsbestuur van Barcelona werd eigenaar van het werk en de dag van vandaag staat het beeld op de Plaça de Ramon Berenguer, vlakbij de Via Laietana. Voor dezelfde wereldexpositie presenteerde de kunstenaar trouwens ook een bronzen standbeeld van Ramon Berenguer de Oude en de fries die nu te zien is op de Arc de Triomf van Barcelona.
De eerste werken van Llimona waren academisch maar na een verblijf in Parijs was hij beïnvloed door Auguste Rodin en evolueerde zijn stijl richting het modernisme. Aan het begin van de 20ste eeuw gebruikte hij ook symbolisme in zijn werk.
De broer van Josep, Joan Llimona, was erg gelovig en beïnvloedde hem daarbij. Samen met nog een aantal andere kunstenaars stichtten ze in 1893 de Cercle Artístic de Sant Lluc, een kunstenaarsgenootschap dat tot doel had de kunst te behoeden van de “excessen” van de sommige kunstenaars van die tijd. Het werk van Josep Llimona kreeg vanaf dan meer en meer een religieus karakter.
De daaropvolgende jaren realiseerde hij uiteenlopende werken, waaronder beelden voor kerkhoven en monumenten. In 1907 kreeg hij voor “Desconsol” (“Verdriet”) een ereprijs op de Internationale Tentoonstelling voor Schone Kunsten van Barcelona. Het stadsmuseum kocht het werk. Het kan bewonderd worden in het Museu Nacional d’Art de Catalunya. Een copie ervan staat in het Parc de la Ciutadella, vlakbij het Catalaanse parlement.
In 1920 werd tijdens de Tentoonstelling van Schone Kunsten van Barcelona een hele zaal gewijd aan Josep Llimona. Enkele jaren later realiseerde hij een standbeeld van Sant Jordi dat wordt beschouwd als één van zijn beste werken. Gedurende verschillende jaren oefende de kunstenaar ook diverse functies uit zoals hoofd van de vereniging van musea tussen 1931 en zijn dood in 1934, een periode waarin het vermaarde Museu Nacional d’Art de Catalunya werd geopend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten