In 1694 werd de vesting omgebouwd tot een fort dat zich uitstrekte over het totale vlakke terrein bovenop de heuvel. Tijdens de Spaanse successieoorlog, in 1705, veroverden Engelse troepen, onder leiding van Lord Peterborough, het fort. In het jaar 1706 was het kortstondig opnieuw in handen van de Spaanse koning Felipe V. Uiteindelijk werd het fort in 1714 door de Engelsen overgedragen aan de troepen van Felipe V.
In 1746 meende de Kapitein Generaal van Catalonië dat het fort gemoderniseerd moest worden en hij gaf hiertoe opdracht aan de militaire ingenieur Juan Martín Cermeño. Zijn plannen werden in 1751 voorgesteld en de bouwwerken zouden duren van 1753 tot 1799. De oorspronkelijke constructie werd eerst afgebroken, er werden keukens geïnstalleerd om 3.000 personen van voedsel te kunnen voorzien, er werd een slotgracht aangelegd en er werden niet minder dan 120 kanonnen geïnstalleerd. Het kasteel nam toen de vorm aan die het nu nog steeds heeft.
In 1808, tijdens de Spaanse onafhankelijkheidsoorlog, namen de Fransen de burcht in en gebruikten het als gevangenis. In 1814 heroverden de Spanjaarden het kasteel. In 1842 werd Barcelona gebombardeerd vanaf het kasteel van Montjuïc door generaal Espartero om een revolutionaire opstand de kop in te drukken. Het jaar daarna, tijdens een andere revolte, beval generaal Prim een nieuw bombardement waarbij 2.500 projectielen werden afgevuurd in 81 dagen.
In 1894 vond in het kasteel een proces plaats waarbij zes anarchisten werden veroordeeld. In 1909 sloot men er een groot aantal gangmakers op van de Tragische Week, een reeks bloedige confrontaties tussen het leger en Catalaanse arbeiders gesteund door socialisten, anarchisten en republikeinen. De pedagoog Francesc Ferrer i Guàrdia, die werd beschouwd als de leider van de revolte, werd er gefusilleerd.
In 1919 werden er meer dan 3.000 arbeiders opgesloten naar aanleiding van een 44 dagen durende algemene staking die 70% van de Catalaanse industrie platlegde en tijdens de Spaanse Burgeroorlog (1936-1939) gebruikten de republikeinen het kasteel om er rechtse nationalisten in op te sluiten en te fusilleren. Toen in 1939 de troepen van Franco Barcelona innamen, draaiden de rollen om. De nationalisten fusilleerden er ondermeer de president van de Generalitat van Catalonië, Lluís Companys, in 1940.
Tot 1960 bleef er in het kasteel van Montjuïc een militaire gevangenis gevestigd. Daarna werd het terrein (maar niet het gebouw) overgedragen aan de stad Barcelona, onder het bewind van de landmacht, en na drie jaar van verbouwingswerken werd het kasteel in 1963 ingehuldigd als militair museum door Franco.
In april 2007 werd via een ministerieel besluit het kasteel integraal overgedragen door de president van de Spaanse regering aan de stad Barcelona. Eind april 2008 werd een ruiterstandbeeld van dictator Franco weggehaald dat er stond sinds 1963. Op 15 juni 2008 hield men er een opendeurdag om te vieren dat het kasteel opnieuw een sociale en culturele functie zou krijgen, waar meer dan 40.000 bezoekers op afkwamen.
Op 20 april 2009 kreeg het complex dan de functie van Internationaal Centrum voor de Vrede, bestuurd door het Stadsbestuur van Barcelona, het Spaanse ministerie van Defensie en de Generalitat van Catalonië. Momenteel kun je in het kasteel van Montjuïc de tentoonstelling “Barcelona té castell” bezoeken. Hierin wordt niet alleen de geschiedenis van het kasteel belicht, maar ook de plannen voor de toekomst.
Om het kasteel te bezoeken kun je ondermeer buslijn 193 nemen die vertrekt op de Plaça d’Espanya of de kabelbaan. De toegang tot het kasteel is gratis. Je kunt er van begin oktober tot eind maart alle dagen terecht van 9 tot 19u en van begin april tot eind september is het complex alle dagen toegankelijk van 9 tot 21u. Meer info vind je op de website van het kasteel van Montjuïc.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten