De oudste geschriften waarin melding wordt gemaakt van deze kerk dateren uit 987. In 1074 werd ernaast een kerkhof aangelegd. Hoewel er geen resten meer gevonden zijn van dit oorspronkelijke bouwwerk, moet dat in romaanse stijl gebouwd zijn geweest en op dezelfde locatie hebben gestaan als de huidige gotische kerk. Men gaat er van uit dat het oorspronkelijke romaanse gebouw kleiner was dan het huidige omdat voor de aanleg van de gotische kerk diverse giften en aankopen van terreinen hebben plaatsgevonden alvorens die gebouwd kon worden.
Met de constructie van de kerk zoals we ze vandaag de dag zien, in gotische stijl, werd begonnen in het begin van de veertiende eeuw. De aardbeving van 1428 in Catalonië bracht ernstige schade toe aan de kerk. Het roosvenster viel zelfs naar beneden en maakte diverse dodelijke slachtoffers.
In 1714, tijdens de Spaanse successieoorlog, werd de Santa Maria del Pi getroffen door bombardementen. In 1717 startte bouwmeester Joan Fiter met diverse herstellingswerken maar het zou tot 1863-1884 duren vooraleer een echte renovatie van de kerk zou plaatsvinden, onder leiding van Francesc de Paula Villar i Lozano. Hierbij werden de daken van de kapellen, het portaal en de achtergevel gerestaureerd. Bovendien werd de barokke decoratie verwijderd.
Tegen 1915 werd het gebouw nogmaals gerenoveerd en in 1926 kreeg ze als vierde kerk van Barcelona de titel van basiliek, door toedoen van paus Pius XI. Tijdens de Spaanse burgeroorlog, in 1936, werd de basiliek getroffen door een brand die grote schade toebracht.
De Santa Maria del Pi bestaat uit één schip van 54 meter lang, 15,50 meter breed en 27 meter hoog. De veelhoekige absis en de kapellen aan de zijkant liggen tussen gotische steunberen. De hoofdgevel bevat, boven het portaal, een groot roosvenster met 12 armen dat dateert uit de veertiende eeuw. Dit werd verwoest in de brand van 1936 en gereconstrueerd tussen 1939 en 1943 onder leiding van de architect Josep Maria Jujol die zich baseerde op foto’s en op studies van de roosvensters van de kloosters van Pedralbes en Sant Cugat.
Naast de hoofdgevel staan twee achthoekige torens, één aan elke kant. De klokkentoren is eveneens achthoekig en 54 meter hoog. De muren onderaan de toren zijn 3,55 meter dik. Aan de tegenovergestelde zijde bevinden zich de grote ramen tussen de steunberen met daarbij een achtzijdig torentje waarin de wenteltrap staat die toegang geeft tot het dak.
Boven de hoofdingang staat een gotisch beeldhouwwerk van de Onze-Lieve-Vrouw met Kind, met daaronder de bustes van Maria en apostelen. Aan de zijgevel, die bekend is onder de naam Avemaria, bevindt zich in het midden de zijingang. Oorspronkelijk gaf deze ingang uit op het grote kerkhof, wat nu de Plaça de Sant Josep Oriol is. De poort aan het absis geeft toegang tot de sacristie, maar die wordt tegenwoordig niet meer gebruikt.
Ondanks het feit dat het hier gaat om een gotische kerk, geeft het gebouw aan de buitenkant nog steeds een Romaanse indruk, waarschijnlijk omdat bij de constructie van de gotische kerk materialen werden gebruikt van de oude Romaanse kerk.
Het huidige altaar werd ontworpen in 1967 door Joaquim de Ros i de Ramis en wordt overheerst door een groot beeld van de Maagd Maria, een beeldhouwwerk van Enric Monjo uit 1973. Sinds 1986 staat daarnaast een koorgestoelte in rococo stijl van Josep Mas i Dordal uit het jaar 1771, dat oorspronkelijk op dezelfde plaats was gezet maar dat in 1868 werd vervangen door een koorgestoelte van Francesc de Paula Villar, het welke op haar beurt werd verwoest in de brand van 1936.
De basiliek Santa Maria del Pi is dagelijks toegankelijk van 9u30 tot 13 u en van 17u tot 20u30. Er vinden regelmatig concerten plaats met klassieke muziek, gospel of gitaarmuziek. Kijk voor de data en het reserveren van tickets even op de webpagina van Atrápalo.com.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten