Theater Poliorama

Op de benedenverdieping van het gebouw aan de Rambla nr 115 vind je het populaire Teatre Poliorama. In ditzelfde pand is ook de Koninklijke Academie voor Wetenschappen en Kunsten gevestigd. De eerste jaren na de ingebruikname van dit gebouw, in 1894, deed de benedenverdieping dienst als lokaal voor allerhande activiteiten die geld in het laatje moesten brengen voor de Academie.

In 1899 werd vervolgens op deze plek de bioscoop Cine Martí in gebruik genomen. Het was de eerste zaal in Barcelona die speciaal ingericht werd met als doel er films te draaien. In 1903 sloot het lokaal haar deuren maar in 1906 ging het in vernieuwde vorm opnieuw open, onder de naam Cine Poliorama. Er werden vanaf dan afwisselend films geprojecteerd en theaterstukken gespeeld. Er konden 630 toeschouwers plaatsnemen.

De zaal werd in 1937 omgevormd tot Teatre Català de la Comèdia en vanaf dan werden er nog uitsluitend theaterstukken opgevoerd, voornamelijk van Catalaanse auteurs. Na het beëindigen van de Spaanse Burgeroorlog (1936-39) kocht de onderneming Balaña het pand. Het ging opnieuw open als bioscoop onder de vroegere naam Cine Poliorama. De succesvolste jaren van de filmzaal waren de jaren 50 en 60.

In 1963 werd het lokaal tijdelijk gesloten en gerenoveerd. Het ging opnieuw open als gecombineerde film- en theaterzaal. Vanaf 1976 deed het nog uitsluitend dienst als theater en daarom veranderde de naam in Teatre Poliorama. Tussen 1982 en 1984 onderging de zaal een nieuwe renovatie en werd het aantal zitplaatsen uitgebreid tot 671.

De daaropvolgende jaren, tot 1994, vonden er voorstellingen plaats van het Teatre Nacional de Catalunya van de Catalaanse regering, waarvoor toen een zalencomplex werd aangelegd op een andere plaats in Barcelona. In 1994 kwam Teatre Poliorama opnieuw in privé-handen.

Tegenwoordig wordt de zaal uitgebaat door Tres por Tres, het bedrijf van twee theatergezelschappen. Op de affiche staan voornamelijk musicals en toneelstukken. Een overzicht van de huidige programmering van dit theater vind je op de website van Teatre Poliorama.

Palau Ramon Montaner

Aan de Carrer de Mallorca nr 278 staat een modernistisch huis dat gebouwd werd in opdracht van Ramon de Montaner i Vila (1832–1921). Hij was één van de twee eigenaars van de bekende drukkerij Montaner i Simón. Zijn zakenpartner Francesc Simón had eerder op een aangrenzend terrein al een residentie laten bouwen.

Het Palau Ramon Montaner werd in 1889 ontworpen door de architect Josep Domènech i Estapà. Toen er al twee verdiepingen van het gebouw geconstrueerd waren, kwam er echter omwille van meningsverschillen een eind aan de samenwerking tussen de eigenaar en de architect. De rest van het project kwam in handen van Lluís Domènech i Montaner, die al eerder het gebouw voor de drukkerij Montaner i Simón had ontworpen. Dit gebouw bestaat trouwens nog steeds en tegenwoordig is er het museum van Antoni Tàpies gevestigd.

De nieuwe architect van het Palau Ramon Montaner hield zich vooral bezig met de constructie van de derde verdieping en de inrichting en afwerking van de residentie. Hij kreeg hierbij de assistentie van een andere modernistische architect, Antoni Maria Gallissà i Soqué. De tuin kwam aan de zijkant van het gebouw te liggen, zoals het gebruikelijk was bij de eerste huizen van de Passeig de Gràcia. De bouw van het huis werd afgerond in 1893.

De plafonds in het bovenste deel van het gebouw zijn gedecoreerd met glazen mozaïeken die de geschiedenis van de drukpers weergeven. Het interieur is uitbundig versierd met ondermeer beeldhouwwerken van de modernistische kunstenaar Eusebi Arnau, houten sculpturen en gebrandschilderd glas.

In 1980 werd het Palau Ramon Montaner gerestaureerd door de architect Marc Carbonell om er de vertegenwoordiging van de Spaanse regering in Catalonië te kunnen vestigen. Je kunt een bezoek te brengen aan dit gebouw. Sinds juli 2012 is dat weliswaar enkel mogelijk voor groepen en ná reservatie. Reserveren kan via het telefoonnummer 0034 933177652.

Tot slot wil ik nog even vermelden dat de dichtstbijzijnde metrostations de volgende zijn: Diagonal (metrolijnen L3 en L5) en Verdaguer (lijnen L4 en L5).

Muziekfestival L’Hora del Jazz 2012

Elk jaar in september organiseert een vereniging van Catalaanse muzikanten, met name de Associació de Músics de Jazz i Música Moderna de Catalunya, een festival met jazz en moderne muziek. Dit jaar is het evenement toe aan de 22ste editie. Vanwege de economische crisis is het aantal concerten teruggeschroefd maar desondanks staan er tussen 9 en 26 september 2012 nog meer dan 10 interessante optredens op het programma.

Centrum van het festival blijft de Plaça de la Vila de Gràcia, een plein in de wijk Gràcia. Op de zondagen 9, 16 en 23 september 2012 kun je daar telkens vanaf 12 uur gratis gaan kijken naar twee concerten. Daarnaast zijn er optredens in verschillende muziekclubs in Barcelona, waaronder jazzclub Jamboree. Tot slot organiseert men ook een aantal concerten in de nabijgelegen stad Vilafranca del Penedès, zowel in de open lucht als in concertzalen.

Kijk voor een gedetailleerd overzicht van het festival even op de webpagina van L’Hora del Jazz.

De slakken-huizen

Op de hoek van de Carrer de Tamarit en de Carrer d’Entença, vlakbij de Avinguda del Paral•lel, staan twee opvallende modernistische huizen. Deze hebben een gezamenlijke gevel waarop slakken worden afgebeeld in verschillende vormen, maten en kleuren. Om die reden worden deze huizen de “Cases dels Cargols” genoemd. De plannen voor het gebouw werden gemaakt in 1895 en de constructie ervan vond plaats tussen 1888 en 1910.

De decoratieve slakken vind je er zowat overal terug. Sommige slakken zijn geschilderd, andere zijn vervaardigd uit steen, metaal of terracotta. Ze worden voorgesteld al zittend op bladeren of ze zitten geïntegreerd in de smeedijzeren relingen van de balkons of de deurklinken. Daarnaast vallen ook de gebeeldhouwde friezen op aan de kroonlijsten en de plantaardige en plattelandsmotieven in de gevel.

Naar verluidt was de oorspronkelijke eigenaar van dit gebouw, een boer die woonde aan de voet van de heuvel Montjuïc, op slakkenjacht toen hij een heuse gouden schat vond. Met het geld dat hiervan afkomstig was, liet hij het gebouw neerzetten. Als dank liet hij de slakken op vele plekken afbeelden aan de buiten- en binnenkant van de huizen.

Aangezien de twee “Cases dels Cargols” op een hoek liggen hebben ze allebei een verschillend adres: Carrer de Tamarit nr 89 en Carrer d’Entença nr 2. Ze bevinden zich niet ver van de halte Poble Sec van de groene metrolijn L3.