donderdag 29 december 2011

Theater Coliseum

Oorspronkelijk was het Coliseum te Barcelona een zaal waar films werden vertoond maar sinds enkele jaren wordt het voornamelijk als theater gebruikt. Het is gelegen aan de Gran Via nr 595. In 1923 werd de zaal in gebruik genomen en gedurende lange tijd was het één van de grootste bioscoopzalen van de stad. In de loop der jaren vonden er ook theaterproducties, opera’s, balletvoorstellingen en concerten plaats.

Teatre Coliseum
In 1919 werd de onderneming Metropolitana S.A. opgericht met als doel de meest elegante zaal van Barcelona te bouwen waar films en andere spektakels vertoond zouden kunnen worden. De eerste jaren was het Coliseum een zaal voor producties van Paramount Pictures. De stomme films die er werden vertoond, werden begeleid door een orkest van 28 muzikanten.

Na de Spaanse burgeroorlog, van 1939 tot 1941, was de zaal eigendom van Ufilms en daarna werd ze uitgebaat door Cines y Espectáculos S.A. In 1958 kocht de familie Balaña het complex en tot op heden zijn zij nog de eigenaars. Sinds 2006 wordt het Coliseum bijna uitsluitend voor theatervoorstellingen gebruikt. In een gebouw dichtbij bevindt er zich een kleinere zaal met de naam Club Coliseum en daar vinden filmvoorstellingen plaats.

Het Coliseum is een mooi voorbeeld van de monumentale architectuur uit de jaren 20 van de vorige eeuw. Het luxueus ingerichte gebouw werd ontworpen door Francesc de Paula Nebot en was geïnspireerd door de opera van Parijs. Oorspronkelijk telde het 1.815 stoelen verdeeld over drie niveau’s: de parterre en twee hoefijzervormige verdiepingen, met daarin 50 loges. Momenteel heeft het theater een capaciteit van 1.689 personen.

In de gevel bevindt zich een gebogen portiek met grote kolommen met aan de zijkanten twee neobarokke torens en beeldhouwwerken van Pere Ricart. Bovenop het gebouw staat een koepel. De ruimte tussen deze koepel en het plafond van de zaal was oorspronkelijk bedoeld om er een casino in onder te brengen maar dat is nooit gebeurd. In 1936 werd in de koepelruimte de zetel gevestigd van de Foment de les Arts Decoratives, een privé organisatie met als doel design en architectuur te promoten. Tegenwoordig staat deze vereniging bekend onder de naam Foment de les Arts i del Disseny (FAD) en heeft het zijn hoofdkantoor in het oude klooster Convent dels Àngels in de wijk El Raval.

Meer informatie over de programmering van het theater Coliseum kun je lezen op de website van de Grup Balaña.

maandag 26 december 2011

Llotja de Mar alias Llotja de Barcelona

In de wijk La Ribera aan het plein Pla de Palau is de Llotja de Mar gelegen, ook wel Llotja de Barcelona genoemd. Op deze plek kwamen vroeger de handelaars van de stad samen. Het huidige gebouw in neoklassieke stijl is de opvolger van eerdere constructies die er in de loop der tijd waren opgetrokken.

Tijdens de hoogdagen van de middeleeuwse Catalaanse handel richtte Pere Llobet tussen 1352 en 1357 een overdekte galerij op vlakbij het strand bedoeld voor het afsluiten van handelscontracten. In 1358 werd hier een kapel tegenaan gebouwd. De constructie werd vermoedelijk nooit afgewerkt en was al snel te klein. Koning Peter IV van Aragon gaf de toestemming voor de aanleg van een grote gesloten zaal. Deze ruimte, met de naam Saló de Contractacions (Contractenzaal), zou de handelaren beschermen tegen gure weersomstandigheden.

Llotja
De architect Pere Arvei ontwierp de zaal die vervolgens gebouwd werd tussen 1384 en 1397. In de loop der jaren werden er andere constructies aangebouwd, ondermeer de bovenverdieping waar de Consolat de Mar werd gehuisvest, het organisme dat recht sprak over maritieme handelszaken.

Na de belegering van Barcelona in 1714, in het kader van de Spaanse successieoorlog (1701-1714), werd het complex omgebouwd naar kazerne. Enkele decennia later kwam het opnieuw in handen van de stad Barcelona en die besloot het te renoveren. De renovatie werd opgestart onder leiding van Joan Soler i Faneca in 1774. De werken werden uiteindelijk in 1802 afgerond door de architecten Tomàs Soler en Joan Fàbregas. Belangrijke realisaties hierbij waren de totaal vernieuwde buitenkant van de gotische zaal Saló de Contractació , de neoklassieke zalen van de Junta de Comerç en de patio met de fontein van Neptunus, een werk van Nicolau Travé.

Vanaf 1775 was er de Escuela Gratuita de Diseño gevestigd, een school voor toegepaste kunsten zoals de industriële bedrukking van katoen en zijde. Later gaf het onderdak aan de Acadèmia de Belles Arts, een academie voor schone kunsten die nu nog steeds op de bovenverdieping van de Llotja is gevestigd en beschikt over een grote kunstcollectie met werken uit de achttiende en negentiende eeuw. Van 1915 tot 1994 was het gebouw de zetel van de Beurs van Barcelona en tegenwoordig is het de zetel van de Kamer van Koophandel van Barcelona.

Een leuke anekdote is dat in de Saló de Contractacions de la Llotja de allereerste opvoering in Spanje plaatsvond van een Italiaanse opera. Dit gebeurde tijdens de Spaanse successieoorlog toen in Barcelona nog het hof van keizer Karel VI, aartshertog van Oostenrijk, gevestigd was. Op 2 juli 1708 werd er “Il più bel nome” van Antonio Caldara opgevoerd. De daaropvolgende maanden en jaren volgden er nog meer opera’s van Caldara en andere componisten. De belegering van 1714 betekende echter het einde van de operavoorstellingen in de Llotja.

De Llotja de Mar is het belangrijkste neoklassieke bouwwerk van Barcelona. Vooral de gevels, de patio en de imposante trap vallen op. Indrukwekkend is ook de Saló de Contractacions, een zaal van 14 meter hoog, met 4 kolommen en 6 bogen die de houten vloer van de bovenverdieping ondersteunen. In de zwikken van de bogen zie je afwisselend het schild van koning Peter IV van Aragon en de Consell de Cent, het toenmalige bestuursorgaan van de stad Barcelona. Zoals eerder vermeld waren het deze die de bouw mogelijk maakten van de oorspronkelijke Saló de Contractacions.

De diverse zalen van de Llotja de Mar zijn slechts enkele dagen per jaar te bezoeken, meestal in het voor- en het najaar. Als er een open deurdag gepland is, dan vind je hierover informatie op de website van de Casa Llotja de Mar. De kunstacademie die op de bovenverdieping is gevestigd en die nu officieel Reial Acadèmia Catalana de Belles Arts de Sant Jordi heet, is in principe elke werkdag van 10 tot 14u te bezichtigen (behalve in de maand augustus). Meer informatie hierover kun je nalezen op de website van de Acadèmia de Belles Arts.

vrijdag 23 december 2011

Uitgaan in Barcelona

Het nachtleven in Barcelona is zeer levendig en biedt voor elk wat wils. Ondermeer in de buurt van de Olympische Haven vind je een overweldigend aanbod van bars en discotheken. In de wijken El Born en Gràcia bevinden zich zowel trendy als alternatieve uitgaansgelegenheden en de eerder chique nachtclubs liggen aan de Avinguda Diagonal, in de buurt van de Plaça Francesc Macià. In deze post wil ik graag vijf gelegenheden op een rijtje zetten die je als liefhebber van het nachtleven zeker moet gezien hebben in Barcelona.

Sala Apolo
Sala Apolo is één van de populairste clubs en concertzalen van de stad. Hier is bijna elke dag wel wat te beleven. Je hebt er ondermeer de Nasty Mondays met rock, pop, indie, garage, 80’s en electro rock en de Crappy Tuesdays met post punk, rock en electro. Op woensdag presenteert Sala Apolo underground artiesten onder de titel Caníbal Sound System en donderdag staat in het teken van pop uit de jaren 80 onder de naam Cupcake. Nitsa Club presenteert op verschillende dagen plaatselijke en internationale DJ’s. Regelmatig op donderdag kun je naar Taboo, een burleske show met zang, dans, humor en magie en één keer per maand is er zelfs een swing- en jazzconcert van het Barcelona Jazz Orchestra.

Sala Apolo heeft ook een tweede zaal, Apolo 2, met een eigen programma. Sala Apolo en Apolo 2 worden daarnaast allebei gebruikt voor concerten. Sala Apolo ligt aan de Nou de la Rambla nr 113, niet ver van metrohalte Paral•lel van metrolijn L3, vlakbij de Avinguda del Paral•lel.

In de tweede plaats is er Sala Razzmatazz, zowel een concertzaal als een discotheek met vijf zalen. Indie rock hoor je beneden in de Razz Club, op de bovenverdieping heb je techno in The Loft en Lo*Li*Ta, en voor pop, electro en disco kun je terecht in the Pop Room en the Rex Room. Sala Razzmatazz bevindt zich aan de Carrer de Pamplona nr 88, vlakbij de halte Marina van metrolijn L1 en de halte Bogatell van metrolijn L4.

Daarnaast is er nog Sala Bikini, een populaire nachtclub en concertzaal in het chique winkelcentrum L’Illa Diagonal, die reeds meer dan 50 jaar bestaat. De club is geopend van woensdag tot en met zaterdag en bevat vier zalen: een zaal met voornamelijk salsa en latin fusion muziek, een andere met house, hip hop, 80’s en 90’s, een chill out ruimte en de Bikini cocktailbar. Daarnaast vinden er regelmatig concerten plaats. Het dichtstbijzijnde metrostation is Maria Christina van metrolijn L3.

De Otto Zutz-club is nog een topper uit het Barcelonese nachtleven. Het is een drie verdiepingen tellend omgebouwd entrepot waar de resident- en gast-DJ’s vooral house, funk, hip hop en soul-retro draaien. Otto Zutz is open van dinsdag tot en met zaterdag. Deze club ligt aan de Carrer de Lincoln nr 15 en is bereikbaar met metrolijn L3 (halte Fontana).

Tot slot heb je het restaurant en lounge club CDLC, voluit de Carpe Diem Lounge Club. Deze chique zaak werd ooit geopend door de voetballer Patrick Kluivert en ligt vlak tegenover het strand van Barcelona. Hier kun je terecht voor de perfecte combinatie van eten, relaxen en dansen. Heel opvallend zijn de witte bedden in het lounge gedeelte en het spectaculaire terras waar je tijdens de zomermaanden kunt genieten van een koele fles champagne. De dinsdagen heten hier Sweet Tuesdays, de donderdagen staan in het teken van Pacha Ibiza, op vrijdag zijn er de Dom Pérignon parties en de zaterdagen kregen de titel Carpe Diem. CDLC ligt aan de Passeig Marítim nr 42 in de buurt van de Olympische Haven. De club is te bereiken met metrolijn L4 (halte Ciutadella/Vila Olímpica).

dinsdag 20 december 2011

Plaça de Catalunya

Het grootste plein van Barcelona ligt in het toeristische centrum van de stad en heet Plaça de Catalunya. Het is ongeveer 5 hectare groot en is gelegen op de grens van het historische centrum en de wijk Eixample. Vanuit dit plein vertrekken een aantal belangrijke lanen zoals La Rambla, Passeig de Gràcia, La Rambla de Catalunya en Carrer de Pelai. Naast de Plaça de Catalunya vind je ook de Portal de l’Àngel, één van de belangrijkste winkelstraten van Barcelona.

Plaça Catalunya
Eeuwen geleden was de plek waar nu de Plaça de Catalunya is gelegen een esplanade buiten de stadsmuren vlakbij één van de voornaamste toegangspoorten van de stad. Vanuit deze plek vertrokken wegen naar de in de buurt liggende dorpen. Om die reden werd het een ideale plaats om markten in de open lucht te houden.

In de negentiende eeuw werd het grootste deel van de stadsmuren afgebroken en werd begonnen met de aanleg van de wijk Eixample, volgens plannen van Ildefons Cerdà. Het ontwerp van Cerdà voorzag geen plein op de plek waar nu Plaça de Catalunya is gelegen. De architect verkoos als centrum van het nieuwe Barcelona een centraal gelegen en gemakkelijk bereikbare plek, zoals de Plaça de les Glòries Catalanes, gelegen op het kruispunt van de voornaamste wegen van Barcelona, de Avinguda Diagonal, Gran Via en Meridiana.

Een alternatief ontwerp, het Pla Rovira uit 1859, voorzag wel degelijk een groot plein op de plek waar nu de Plaça de Catalunya is gelegen. Dit plan genoot de voorkeur van het stadsbestuur en de burgerij van Barcelona maar een duidelijke beslissing met betrekking tot de bestemming van deze plek bleef uit.

Gedurende enkele jaren bleef de plaats een open veld zonder bebouwing, in het bezit van de stad. In 1862 deed het stadsbestuur van Barcelona dan toch een aanvraag tot urbanisatie van de plek maar de bouwvergunning hiervoor werd pas afgeleverd in 1889. Ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling van 1888 was een wedstrijd uitgeschreven voor het ontwerp van het plein. Die werd gewonnen door Pere Falqués.

In 1892 werden de nodige terreinen onteigend en de huizen en andere constructies afgebroken die in de loop van de jaren op het plein gebouwd waren. Het plein stond toen al bekend onder de naam Plaça de Catalunya. In 1902 startte de eerste fase van de urbanisatie van het plein met de aanleg van twee grote verbindingswegen en een rond plein op het verbindingspunt van beide. De tweede fase werd uitgevoerd naar aanleiding van de Wereldtentoonstelling van 1929.

Op de Plaça de Catalunya bevinden zich een aantal beeldhouwwerken voornamelijk daterend uit het begin van de twintigste eeuw, maar ook recentere zoals het monument ter ere van Francesc Macià van Josep Maria Subirachs (1991). Oorspronkelijk was er ook reeds een ondergrondse winkelgalerij aangelegd met de naam Avinguda de la Llum (Lichtboulevard in het Catalaans). Deze galerij behoort nu tot de ondergrondse verdiepingen van het winkelcentrum El Triangle.

Tegenwoordig is de Plaça de Catalunya één van de belangrijkste openbaar vervoer-centra van Barcelona. Je vindt er niet enkel trein- en metrostations, het is ook de stopplaats van de meeste stedelijke en regionale buslijnen en van de nachtbus. Hier bevindt zich ook de vertrekplaats van de Bus Turístic.

Onder het plein is het hoofdkantoor van de Dienst Toerisme van Barcelona gelegen, net als een kantoor van de Mossos d’Esquadra (Catalaanse politie). Rondom het plein vallen voornamelijk op: winkelcentrum El Triangle (met ondermeer Fnac en Habitat), grootwarenhuis El Corte Inglés en een groot aantal bars en restaurants waaronder het Hardrock Café en Café Zurich, dé favoriete plek voor de Barcelonezen om af te spreken.

vrijdag 16 december 2011

Kunstcollectie van de Fundació Francisco Godia

De Stichting Francisco Godia werd opgericht in 1999 door Liliana Godia, dochter van de in 1990 overleden ondernemer, Formule 1-coureur en kunstverzamelaar Francisco Godia Sales. Op 1 december 1999 opende de Fundació Francisco Godia in Barcelona een museum in een bescheiden pand in de Carrer de València in de wijk Eixample. Er werden niet alleen tentoonstellingen georganiseerd maar ook conferenties, kinder- en schoolactiviteiten.

Fundació Francisco Godia
Negen jaar later verhuisde de stichting naar een groter gebouw, het Casa Garriga Nogués, een realisatie van de architect Enric Sagnier van het einde van de negentiende - begin twintigste eeuw. Het bevindt zich aan de Carrer de Diputació nr 250. Tot aan het uitbreken van de Spaanse Burgeroorlog werd dit pand bewoond door de familie Garriga Nogués. Later was er een college gevestigd en nog later, vanaf 1986, behoorde het toe aan de Fundació Enciclopèdia Catalana die er een eerste renovatie uitvoerde.

De architect Jordi Garcés, die ook het Picassomuseum van Barcelona renoveerde, transformeerde het bestaande gebouw aan het einde van de jaren 90 in een moderne en indrukwekkende tentoonstellingsruimte van meer dan 2.700m2. Hij behield hierbij de meeste van de originele elementen van het gebouw. Op de benedenverdieping worden de tijdelijke exposities gehouden en op de bovenverdieping kun je de permanente tentoonstelling bekijken.

De collectie van de stichting omvat middeleeuwse kunst, keramiek, modernistische tekeningen en schilderijen en kunst uit de twintigste eeuw met ondermeer werken van Picasso en Karel Appel. In de permanente tentoonstelling van het museum van deze stichting kun je een tocht maken doorheen de kunstgeschiedenis, gebaseerd op de persoonlijke visie van Godia. De tijdelijke exposities willen het belang benadrukken van privé kunstverzamelingen. Elk jaar breidt de Fundació Francisco Godia haar collectie uit met enkele nieuwe hedendaagse werken.

De Fundació Francisco Godia kan alle dagen bezocht worden van 10 tot 20u, behalve op dinsdagen en feestdagen. Op zaterdag en zondag om 12u worden er rondleidingen georganiseerd. Het museum is heel centraal gelegen en ligt op wandelafstand van de metro- en bushaltes op Plaça de Catalunya en Passeig de Gràcia. Meer informatie over deze interessante kunstcollectie kun je nalezen op de website van de Fundació Francisco Godia.

dinsdag 13 december 2011

Shoppen in winkelcentrum L’Illa Diagonal

In Barcelona vind je vele winkelcentra, maar L’Illa Diagonal is absoluut één van de meest chique. Het complex lijkt wel een wolkenkrabber die op zijn zij ligt en daarom wordt het in de volksmond vaak “Supermanzana” genoemd, wat in het Nederlands als “Superblok” vertaald zou kunnen worden. Tussen haakjes, L’Illa is het Catalaanse woord voor “Het Eiland”. Het complex ligt aan de Avinguda Diagonal nr 557.

Illa Diagonal
Het gebouw is een project van de architecten Rafael Moneo en Manuel de Solà-Morales. Het ontwerp is geïnspireerd door het Rockefeller Center in New York en de gevel is maar liefst 334 meter lang. De constructie ervan startte in 1990 en op 1 december 1993 werd het winkelcentrum officieel ingehuldigd. In 2006 werd het winkelcentrum reeds uitgebreid met 4.000 m2.

L’Illa ligt op een terrein van 56.000 m2 groot en de winkels zijn verspreid over drie verdiepingen. Er staan ook zeven verticale modules in het complex waar kantoren in gevestigd zijn. Het overdekte winkelcentrum omvat in totaal 170 winkels en restaurants, twee viersterrenhotels, een sportclub, een publiek toegankelijk park, twee scholen en een parking voor 2.400 auto’s. Tussen de winkels vindt men er ondermeer shops van Diesel, Miss Sixty, Lacoste, Zara en de flagship store van het Barcelonese modehuis Custo. Daarnaast is in dit complex ook de populaire uitgaansclub Bikini gelegen.

De winkels in L’Illa zijn geopend van maandag tot en met zaterdag van 10 tot 21u30. De hypermarkt en de voedingszaken openen een half uur eerder. Jaarlijks is het winkelcentrum ook acht zondagen geopend. Deze zondagen situeren zich voornamelijk in december en tijdens de koopjes in januari en juli.

De parking is alle dagen van het jaar 24 uur per dag open. Je kunt er echter ook gemakkelijk met het openbaar vervoer heen. Er is vlakbij een station van metrolijn 3 (halte Maria Christina - Les Corts), een stopplaats van de tram (halte L’Illa) en er passeren een tiental buslijnen. Meer info over dit winkelparadijs kun je nalezen op de website van L’Illa Diagonal.

vrijdag 9 december 2011

Trams in Barcelona

Vanaf 1899 beschikte Barcelona reeds over een tram-netwerk. In maart 1971 werd het openbaar vervoer per tram echter stopgezet. Enkel de historische Blauwe Tram die de Plaça de Kennedy aan de Avinguda Tibidabo verbindt met de Plaça del Doctor Andreu, waar zich de funicular (een soort kabelbaan) naar het pretpark Tibidabo bevindt, bleef daarna nog rijden.

Sinds 2004 rijden er opnieuw trams in de agglomeratie Barcelona. Er zijn nu zes tramlijnen actief, verdeeld over twee netwerken: Trambaix en Trambesòs. Deze lijnen zijn een functionele aanvulling op het uitgebreide metro-, bus- en lokale treinnetwerk. Met een gemiddelde snelheid van 18 km per uur is de tram sneller dan de gemiddelde 12 km per uur van de stadsbussen maar gevoelig langzamer dan de 29 km per uur van de Barcelonese metro. In 2009 vervoerde de trams te Barcelona bijna 25 miljoen passagiers.

Trambaix
Het eerste tramnetwerk van de agglomeratie Barcelona heet Trambaix en het verbindt de regio Baix Llobregat ten zuidoosten van Barcelona met de stad Barcelona. Dit netwerk vervoert gemiddeld 50.000 reizigers per werkdag. Het heeft een lengte van iets meer dan 15 km en telt 29 haltes op drie lijnen (T1, T2 en T3). De routes van de Trambaix vertrekken op de Plaça de Francesc Macià in het district Les Corts en leiden naar de grensgemeenten l’Hospitalet de Llobregat, Esplugues de Llobregat, Cornellà de Llobregat, Sant Joan Despí en Sant Just Desvern.

Trambesòs
Trambesòs is de benaming van het tweede tramnetwerk. Het is iets meer dan 14 km lang en telt 27 haltes. Het verbindt de grensgemeente Sant Adrià de Besòs met de stad Barcelona. De drie lijnen (T4, T5 en T6) van dit netwerk gebruiken gemeenschappelijke stukken. De route van T4 begint aan de halte Parc de la Ciutadella-Vila Olímpica en loopt tot aan het station van Sant Adrià. De T5 begint aan Glòries en leidt tot de wijk Gorg in de grensgemeente Badalona. De T6 verbindt Gorg met het station van Sant Adrià.

Ik wil tot slot nog even vermelden dat de tickets en tarieven zoals besproken in het artikel over de metro te Barcelona geldig zijn voor deze zes tramlijnen. Meer gedetailleerde informatie over de tarieven en routes vind je ook op de website van TRAM.

maandag 5 december 2011

Kerstmarkt van Santa Llúcia

De gezelligste kerstmarkt van Barcelona is wellicht de Fira de Santa Llúcia die elk jaar wordt gehouden op het plein vóór en rond de kathedraal. Dit jaar viert men de 225ste verjaardag van de markt. De oudste documenten waarin geschreven wordt over de Fira de Santa Llúcia dateren namelijk van 1786. Er wordt echter vermoed dat deze kerstmarkt al een hele tijd daarvóór georganiseerd werd.

Fira Santa Llúcia
Sinds de oprichting van deze kerstmarkt heeft geen enkele ramp, zelfs niet de gele koorts die Barcelona in zijn greep hield in 1860, de organisatie ervan kunnen verhinderen. De naam van de markt is afkomstig van Santa Llúcia, de patrones van de kleermakers én van de blinden, die gevierd wordt op 13 december. Tussen haakjes, lang geleden was het een gebruik in Barcelona dat de kleermakers op de dag van Santa Llúcia een groot feest organiseerden in het Parc de la Ciutadella.

In vroegere tijden stond de Fira de Santa Llúcia ook bekend onder de naam “Fira de les noies” (“Markt van de meisjes”) omdat het een uitgelezen plek zou zijn geweest om een geschikte huwelijkspartner te vinden. Meisjes uit de omgeving van Barcelona kwamen dan naar de kerstmarkt vergezeld door hun moeder, goed gekleed en met de nodige juwelen, om een goede kandidaat voor een huwelijk te zoeken.

Tegenwoordig begint de Fira de Santa Llúcia eind november en duurt tot net vóór Kerstmis. Er staan gewoonlijk meer dan 270 kramen, gegroepeerd volgens de producten die ze verkopen: kerststallen en –figuren, kerstbomen, kerstdecoratie en, tot slot, een uitgebreide keus aan ambachtelijke producten vervaardigd uit leder, hout, glas, smeedwerk, enzovoort.

Dit jaar kun je de markt nog bezoeken tot en met 22 december. Ondermeer op 13 december, de dag van Santa Llúcia, staan er diverse activiteiten gepland: een wandeling van de Carassa de Nadal de Barcelona (een soort carnavaleske figuur die snoepgoed uitdeelt) onder begeleiding van grallers (typisch Catalaanse fluitspelers), optredens van diverse kerstkoren, vertellingen van kerstverhalen en een dansvoorstelling.

Fira Santa Llúcia
Tot 20 december kunnen de kinderen op deze kerstmarkt ook langsgaan bij een reusachtige Tió de Nadal, ook wel Caga Tió genoemd. Dat is een boomstronk versierd met ogen, neus en mond en vaak ook een “barretina”, een typisch Catalaanse muts. In heel Catalonië, en ook in bijvoorbeeld de regio Aragón, wordt van oudsher vanaf 8 december (de dag van de Onbevlekte Ontvangenis van Maria) door de kinderen van het gezin aan de Tió eten gegeven en wordt zijn achterkant bedekt met een deken, opdat hij geen kou zou krijgen.

Op kerstavond of soms op eerste kerstdag slaan de kinderen dan met een stok op de Caga Tió, onder het zingen van een traditioneel lied, totdat hij cadeautjes begint te “kakken”. De cadeautjes zijn over het algemeen snoepgoed of klein speelgoed dat door de “medeplichtige” ouders snel onder de deken wordt verstopt. Op de Fira de Santa Llúcia kunnen de kids met een stok op een reuzegrote Tió de Nadal slaan en een traditioneel Tió-lied zingen, en als beloning krijgen ze dan een klein geschenkje.

Uitgebreide informatie over de geschiedenis van deze kerstmarkt en een overzicht van alle deelnemers is te vinden op de website van de Fira de Santa Llúcia, in het Catalaans, Spaans, Frans en Engels.

vrijdag 2 december 2011

Avontuurlijk en spannend

Ben je tijdens je bezoek aan Barcelona op zoek naar een onvervalste adrenalinestoot? Dan kan ik je absoluut SphereMania aanraden. Deze avontuurlijke attractie biedt je de kans om een heuvel af te rollen binnenin een gigantische opblaasbare bal.

SphereMania
In de bal van 3,6 meter doorsnede kunnen twee personen plaatsnemen. Deze worden vastgemaakt in harnassen. Daarna wordt de bal vanaf een lanceerplatform van meer dan 4 meter hoogte gekatapulteerd over een heuvel van 150 meter.

Het team garandeert de veiligheid van de installatie maar voordat je kunt deelnemen aan deze attractie moet je wel een vragenlijst invullen. Daarin wordt ondermeer gepeild naar je algemene gezondheidstoestand. Deelnemers jonger dan 18 jaar hebben een schriftelijke toelating nodig van de ouder(s) en onder andere personen jonger dan 12 jaar of kleiner dan 1m40 kunnen niet deelnemen.

SphereMania bevindt zich aan het Parc del Fòrum (Rambla de Prim nr 2-4) en is ondermeer bereikbaar met de tram en met metrolijn 4 (allebei tot station Maresme Fòrum) en buslijnen 7, 41, 48, 35 en 141. De openingsuren zijn: zaterdag, zondag en feestdagen van 9 tot 11u30 en van 18u30 tot 21u.

Een rol (dus voor 2 personen) kost 60 euro. De plaatsen zijn beperkt en moeten op voorhand gereserveerd worden. Dat kan ondermeer via de webpagina van de Dienst Toerisme van Barcelona.

dinsdag 29 november 2011

Muziekfestival Mil•lenni 2011-2012

Voor de dertiende keer vindt in Barcelona het Mil•lenni Festival plaats, meer bepaald van 2 december tot en met 27 april. Gedurende meer dan vier maanden worden tijdens dit festival uiteenlopende artiesten en muziekgenres gepresenteerd. De concerten vinden plaats in Teatre Coliseum, Palau de la Música, Gran Teatre del Liceu, L’Auditori de Barcelona, L’Auditori de Sant Cugat en Sala Apolo. Sinds dit jaar draagt het festival mede de naam van de sponsor, de bank Banc Sabadell.

Mil·lenni 2011-2012
De openingsconcerten van Mil•lenni 2011-2012 worden gebracht op 2, 3 en 4 december door Dúo Dinámico, een Spaans duo dat vooral in de jaren 60 razend populair was in Spanje en Latijns-Amerika.

Op 14 december presenteert Anoushka Shankar haar nieuwe CD Traveller, een mengeling van traditionele Indiase muziek en flamenco. De dag erna stelt de Barcelonese artiest Moncho zijn spektakel Una Historia de Bolero voor, waarin het romantische muziekgenre “bolero” centraal staat. Op 21 december treedt Ainhoa Arteta op, een Baskiske sopraan. Tijdens de kerstperiode, van 27 tot 30 december, zijn er concerten van M-Clan, Rosana en de sinds vele decennia bekende zangeres María Dolores Pradera.

Op 10 januari is er een optreden van Jane Birkin, met muziek van Serge Gainsbourg. Daarna zijn er nog concerten van Dani Martín (de vocalist van de bekende Spaanse pop-rockband El Canto del Loco) op 12 en 13 januari, de Duitse zangeres Ute Lemper op 14 januari, de Spaanse gitarist-pianist-zanger Maika Makovski op 19 januari, de Belgisch-Italiaanse zanger Adamo op 26 januari en de Spaanse folk-rock zanger Nacho Vegas op 27 januari.

Spaanse pop is verder nog vertegenwoordigd op 1 februari, met de groep Vetusta Morla en op 16 maart, met de groep Russian Red. De psychedelische groep Sidonie, afkomstig uit Barcelona, treedt op op 28 februari. In diezelfde maand kun je ook gaan kijken naar Las Migas (10 februari), Bebe (17 februari) en Antònia Font (22 februari). Op 23 en 24 februari zijn er voorts concerten van respectievelijk Michael Nyman en Goran Bregovic, die allebei bekend zijn van hun filmmuziek.

Op 1 maart is er een concert van de Franse soulzanger Ben L’Oncle Soul. In diezelfde maand staan er ook optredens geprogrammeerd van de Cubaanse zanger Pablo Milanés (2 maart), de Braziliaanse zangeres Adriana Calcahotto (15 en 16 maart) en de Mexicaanse zangeres Lila Downs (23 maart). Tijdens april zijn er nog concerten van vier andere bijzondere vrouwelijke artiesten: Silvia Perez Cruz (2 april), Andrea Motis (11 april), Niña Pastori (20 april) en Loreena McKennitt (24 april).

Het slotconcert van het Mil•lenni Festival vindt plaats op 27 april. Tijdens dat concert zal de minimalist Philip Glass, op zijn 75ste verjaardag, een overzicht geven van zijn hele carrière.

Kijk voor precieze informatie over de diverse concerten en het bestellen van tickets even op de website van het Mil•lenni Festival.

zaterdag 26 november 2011

Rock-museum van Barcelona

In april 2011 gingen de deuren open van het Museu del Rock de Barcelona op de vierde etage van het winkel- en vrijetijdscentrum Las Arenas, aan de Plaça d’Espanya. Las Arenas is ondergebracht in een voormalige arena voor stierengevechten en je vindt er naast het Rock-museum ook nog tientallen winkels, restaurants, bioscoopzalen en andere ontspanningsgelegenheden.

Museu del Rock
Het eerste deel van het Museu del Rock bestaat uit een zone met tentoonstellingsruimten. Deze zone omvat zes zalen: de Oorsprong van de Rock, de Decenniagalerij (met als thema’s Muziek uit de jaren 60 en 70, Muziek uit de jaren 80 en 90 en Muziek uit de jaren 2000), de Beatles-galerij, de Rolling Stones-gallerij, de zaal met Spaanse nationale rock en een zaal met tijdelijke exposities. Doorheen de diverse zalen staan er infozuilen waar je kunt luisteren naar een enorm archief van nooit uitgebrachte rocknummers, zeldzame B-kanten, unieke optredens, enzovoort.

Het tweede deel van het museum omvat een multifunctionele ruimte met plaats voor een publiek van 200 personen waar concerten, workshops, theatervoorstellingen en dergelijke georganiseerd worden. Elke vrijdag en zaterdag kun je hier terecht tussen 19 en 20u voor een ludiek en educatief optreden van de Rock Story Band, waarmee je een reis maakt door de rockmuziek vanaf de jaren 50 tot nu. Men brengt er ondermeer nummers van de Beatles, the Police en David Bowie. Dit optreden is inbegrepen in het toegangsticket van het museum.

Je vindt in het Museu del Rock ook On Stage, een zaal met een volledig ingericht podium (compleet met licht- en geluidsinstallatie en een virtueel publiek) waar je je als bezoeker, alleen of met een groep tot 5 personen, tot een echte rockster kunt ontpoppen. Jouw optreden kan zelfs op DVD vastgelegd worden.

Tot slot heb je in het Museu del Rock ook nog een boetiek en het restaurant Happy Rock Bar & Grill.

De openingsuren van dit museum zijn: van dinsdag tot en met zondag van 10 tot 22u. Er zijn verschillende toegangsprijzen van toepassing. Van dinsdag tot en met vrijdag tussen 10 en 16u en op dinsdag en woensdag tussen 16 en 22u betaal je 5 euro (kinderen 3 euro). Op andere tijdstippen kost een ticket 9 euro (kinderen 5 euro).

Kijk voor meer informatie over de tijdelijke activiteiten en exposities ook even op de website van het Museu del Rock de Barcelona.

woensdag 23 november 2011

6 hedendaagse kunst-collecties met 1 ticket

In mijn blog heb ik het regelmatig over voordeeltickets waarmee je op een prijsbewuste manier musea en ander bezienswaardigheden in Barcelona kunt bezoeken. Deze keer wil ik graag een ticket voorstellen waarmee je zes verschillende privécollecties kunt bekijken van stichtingen die zich bezighouden met hedendaagse kunst: het Artcoticket.

Artcoticket
Met dit Artcoticket krijg je toegang tot de volgende musea:

- Fundació Alorda Derksen (Carrer d’Aragó, 314): collectie nationale en internationale hedendaagse kunstwerken van ondermeer Jaume Plensa, Gabriel Orozco, Damien Hurst, Takashi Murakami en Anish Kapoor.

- Fundació de les Arts i els Artistes (Carrer de la Barra de Ferro, 5): dit museum bevindt zich in een renaissancistisch gebouw, het Palau Gomis. Je vindt er schilderijen en beeldhouwwerken van hedendaagse internationale artiesten.

- Fundació Foto Colectania (Carrer de Julián Romea, 6): deze stichting beschikt over 2.500 foto’s van zo een 60 Spaanse en Portugese fotografen, vanaf 1950 tot vandaag, ondermeer van Joan Colom, Alberto García-Alix, Helena Almeida en Paco Gómez.

- Fundació Francisco Godia (Carrer de la Diputació, 250): stichting gespecialiseerd in Hispanische keramiek en andere kunst vanaf de 12de eeuw tot heden. Elk jaar wordt de collectie uitgebreid met 21ste-eeuwse werken.

- Fundació Suñol (Passeig de Gràcia, 98): meer dan 1.200 hedendaagse kunstwerken van artiesten zoals Andy Warhol, Miquel Barceló, José Manuel Broto, Christo, Jean Arp, Lucio Fontana, Antoni Tàpies en Man Ray.

- Fundació Vila Casas (Carrer de Roc Boronat, 116-126 en Carrer d'Ausiàs Marc, 22): de collectie met schilderkunst bevindt zich in Can Framis, een oude textielfabriek uit het begin van de negentiende eeuw die werd gerenoveerd in het kader van de aanleg van de nieuwe buurt 22@ vlakbij de Torre Agbar. In de Espacios Volart, in de wijk Eixample, organiseert deze stichting tijdelijke tentoonstellingen.

Een Artcoticket kost 15 euro en biedt aldus een korting van bijna 50% als je alle toegangsprijzen van deze musea apart optelt. Als je het ticket bestelt via de website van de Toeristische Dienst van Barcelona geniet je nog een korting van 5% en kost het Artcoticket dus 14,25 euro.

De geldigheidsduur van het ticket is één jaar vanaf de datum van aankoop.

zondag 20 november 2011

Casa Vicens

Het eerste belangrijke project van de Catalaanse architect Antoni Gaudí was het Casa Vicens. Hij begon met de bouw van dit huis in modernistische stijl in het jaar 1883 en gaf hierbij blijk van zijn grote verbeeldingskracht. Het ligt in de Carrer de les Carolines nr 24, in de wijk Gràcia. Het gebouw, dat bedoeld was als zomerhuis, werd geconstrueerd in opdracht van de welgestelde eigenaar van een keramiekfabriek, Manuel Vicens i Montaner. Dat wordt geïllustreerd door de gevel die uitbundig gedecoreerd is met keramiektegels.

Casa Vicens
Gaudí kreeg de opdracht voor dit project in 1878 nadat Vicens i Montaner een terrein had geërfd van zijn moeder Rosa Montaner. Hij legde in 1883 zijn ontwerp voor aan het gemeentebestuur van Gràcia, wat toen nog een gemeente was onafhankelijk van Barcelona. In datzelfde jaar kreeg Gaudí de bouwvergunning en startten de werken. De constructie zou duren tot 1888, omwille van een aantal opschortingen van de werkzaamheden die te wijten waren aan gebrek aan geld.

Het Casa Vicens bestaat uit vier niveau’s: een (wijn)kelder, twee verdiepingen als woonst en een bovenverdieping met zolderkamers bedoeld voor het personeel. Gaudí bouwde het huis tegen de muur van een klooster aan en slaagde er zo in een ruime tuin mogelijk te maken. Aan de ene kant van de tuin plaatste hij een grote fontein in baksteen. In 1946 werd deze afgebroken toen dat deel van het terrein verkocht werd.

Het ontwerp van dit gebouw dateert van Gaudí’s beginperiode en getuigt van een zeer eenvoudige architectuur, waarbij rechte lijnen de voorkeur kregen op bogen. De gebruikte stijlen zijn heel divers. De gelijkvloerse en eerste verdieping zijn gebouwd in voornamelijk Spaanse traditionele stijl en de bovenverdieping in Arabische mudejarstijl. Hierbij maakte Gaudí dankbaar gebruik van het product dat de opdrachtgever verhandelde: keramiek.

Antoni Gaudí werd geïnspireerd door de planten die op het terrein groeiden. Dit kwam ondermeer tot uiting in de palmen die te zien zijn in het smeedijzeren hek en in de afrikaantjes die gebruikt werden bij de versiering van de keramiek op de gevel.

In het jaar 1925 realiseerde de architect Joan Baptista Serra Martínez een renovatie en uitbreiding van het gebouw, ten koste van de tuin. Voor deze werken ontving hij in 1927 de prijs van een jaarlijkse wedstrijd voor artistieke gebouwen, die werd toegekend door de stad Barcelona.

Het Casa Vicens is privé-eigendom en daarom kan het binnenin spijtig genoeg niet bezocht worden. Momenteel doet het dienst als woonhuis en kantoor. Sinds 2007 staat het trouwens te koop. Momenteel bedraagt de vraagprijs 30 miljoen euro. Geïnteresseerd? Kijk dan even op de speciale verkoopwebsite van Casa Vicens.

donderdag 17 november 2011

Unieke tentoonstelling van Joan Miró

Sinds half oktober en nog tot 18 maart 2012 kun je in de Fundació Joan Miró te Barcelona gaan kijken naar “Joan Miró. L’escala de l’evasió” wat in het Nederlands “Joan Miró. De trap van de ontduiking” betekent.

Tentoonstelling Miró
Na 300.000 bezoekers te hebben ontvangen in het Tate Modern te Londen, is deze expositie nu dus te bewonderen in Barcelona. De tentoonstelling bestaat uit meer dan 170 werken waaronder beeldhouwwerken, schilderijen en kunstwerken in papier, afkomstig van privé en publieke collecties van over de hele wereld.

De kunstwerken worden chronologisch gepresenteerd in diverse zalen. De tour begint met werken die de band van Miró met zijn geboorteplaats Catalonië duidelijk maken. In de volgende zaal hangen schilderijen die de kunstenaar maakte tijdens zijn verblijf in Parijs, hoewel hij toen ook tussendoor in Catalonië woonde.

In het centrale deel van de expositie ben je getuige van het drama van de Tweede Wereldoorlog en de Spaanse burgeroorlog (1936-39). Het einde van de burgeroorlog betekende niet de terugkeer van de vrijheid. De dictatuur van Franco die toen werd geïnstalleerd betekende voor Joan Miró een tijdperk van wanhoop, wat hij benadrukte door zijn kleurgebruik en de stelligheid van de titels van zijn werken.

In de jaren 50 sloeg de kunstenaar een andere richting in. In 1956 verhuisde hij naar Palma de Mallorca en begon zich te interesseren voor keramiek en beeldhouwkunst. Het grote triptiek Azul uit 1961 schilderde Miró nadat hij in New York kennis had gemaakt met het abstracte Amerikaanse expressionisme. Tijdens deze periode drukte hij ook zijn bewondering uit voor de Zen-filosofie en de kunst uit het Verre Oosten.

Tot slot, in de laatste zaal van de tentoonstelling wordt stilgestaan bij de impact die de revoltes van 1968 hadden op Joan Miró.

“Joan Miró. L’escala de l’evasió” kun je nog tot 18 maart 2012 bezoeken van dinsdag tot en met zaterdag van 10 tot 19 uur en op zon- en feestdagen van 10 tot 14u30. Op donderdagavond is het museum extra laat open, namelijk tot 21u30. Kijk voor nog meer informatie even op de website van de Fundació Joan Miró.

maandag 14 november 2011

Palau de la Generalitat

Het Paleis van de Generalitat is de zetel van de Catalaanse regering, in het Catalaans Generalitat de Catalunya genoemd. Het is één van de weinige Europese gebouwen die in de Middeleeuwen werden opgericht om een regering te huisvesten en die nu nog steeds diezelfde functie hebben. Het Palau de la Generalitat staat op de Plaça de Sant Jaume in het oude stadscentrum, recht tegenover het Stadhuis van Barcelona. Het grootste deel van de 127 Catalaanse presidenten totnogtoe hebben van hieruit Catalonië geregeerd, van Berenguer de Cruïlles in 1359 tot Artur Mas i Gavarró sinds 2010.

Palau Generalitat
Het oorspronkelijke gebouw werd in 1400 aangekocht door de toenmalige president Alfonso de Tous. Het stond aan de Carrer de Sant Honorat, een zijstraat van de Plaça de Sant Jaume. De eerste uitbreiding vond plaats in 1416 en werd uitgevoerd door bisschop Marc Safont. In 1596 ontwierp Pere Blai de hoofdgevel aan de kant van de Plaça de Sant Jaume in renaissancestijl zoals we die vandaag de dag nog kunnen zien. Nadien werden nog verscheidene huizen aangekocht en geïntegreerd in het paleis.

In 1289 vormde het Catalaanse parlement een commissie die de belastingen moest innen voor de koning. Dit parlement heette Corts Catalanes en werd sinds 1300 beschouwd als een vertegenwoordiging van de totaliteit oftewel generalitat van Catalonië. In 1359 werd deze belastingscommissie door de Corts formeel aangesteld onder de naam Diputació del General. Ze bestond uit afgevaardigden van drie klassen: de militairen en nobelen, de kerkelijke overheid en de volkse en koninklijke vertegenwoordiging (in feite afgevaardigden van de gilden en burgers onderworpen aan het gezag van de koning).

Aan het begin van de vijftiende eeuw verving deze Diputació del General, of Generalitat, tot op zekere hoogte de koning door middel van het uitvoeren van beslissingen van het Catalaanse parlement. In deze periode werd het oudste deel van de huidige Palau de la Generalitat ingericht als zetel voor die Generalitat.

Eeuwen later, aan het begin van de achttiende eeuw, vocht koning Filips V van Spanje tegen Catalonië omdat deze regio besloten had om in het conflict naar aanleiding van de opvolging van de Spaanse troon te kiezen voor aartshertog Karel VI van Oostenrijk. Dit conflict staat bekend onder de naam Spaanse Successieoorlog. Het conflict eindigde op 11 september 1714 toen Barcelona in de handen viel van de troepen van Filips V. Op dat moment werden de Generalitat en de Corts Catalanes, dus zowel de Catalaanse regering als het parlement afgeschaft.

Pas in de twintigste eeuw werd de Generalitat opnieuw geïnstalleerd, met name na een overweldigende overwinning van Francesc Macià tijdens de verkiezingen van 1931. Hij kwam overeen met de Spaanse centrale regering om de Generalitat in haar functie te herstellen en werd er tussen 1931 en 1933 de president van. Macià schafte de vier Provinciale Raden af en het Palau werd opnieuw de zetel van de Generalitat. Het onafhankelijkheidsstatuut van 1932 schonk aan Catalonië opnieuw een eigen parlement, een zelfstandig justitiesysteem en een eigen politiemacht.

In 1934 vervolledigde president Lluís Companys de autonome politieke macht door de provinciale Civiele Gouverneurs af te schaffen, een functie die door de regering in Madrid was gecreëerd in de negentiende eeuw.

Na de Spaanse burgeroorlog (1936-1939) ging de Generalitat in ballingschap. Dictator Franco’s regime herhaalde de repressie zoals die tijdens het bewind van koning Filips V had plaatsgevonden. De Generalitat werd opnieuw afgeschaft en de president, Lluís Companys, werd ter dood veroordeeld en geëxecuteerd in het kasteel van Montjuïc in 1940.

Na het overlijden van Companys nam Josep Irla het presidentschap over van de Generalitat in ballingschap totdat in 1954 Josep Tarradellas op zijn beurt hem opvolgde. Tijdens het regime van Franco werd het centralisme opnieuw ingesteld in de hoedanigheid van de Civiele Gouverneurs en de Provinciale Raden. In het Palau werd de Diputación de Barcelona ondergebracht.

Halverwege de jaren 70 werd in Spanje de democratie hersteld. Na de daaropvolgende eerste Spaanse algemene verkiezingen werd het Palau opnieuw de zetel van de Generalitat. De Generalitat werd gerestaureerd op 29 september 1977, nog vóór het goedkeuren van de nieuwe Spaanse grondwet van 1978. Een nieuw statuut voor Catalonië werd ingevoerd in december 1979 en in 1980 werd het Catalaanse parlement verkozen. Door de aanstelling van de voorzitter van het parlement en de president van de Generalitat werd de eerste Catalaanse regering gevormd onder het nieuwe statuut.

Tot slot wil ik nog vermelden dat het Palau de la Generalitat vrij toegankelijk is voor het grote publiek op de volgende dagen: 23 april (feestdag van Sant Jordi, patroonheilige van Catalonië), 11 september (La Diada, nationale feestdag van Catalonië) en 24 september (feestdag van La Mercè, patroonheilige van de stad Barcelona).

vrijdag 11 november 2011

Plaça del Pi

Een gezellig plein in het historische centrum van Barcelona is de Plaça del Pi, waar zich ondermeer de kerk Santa Maria del Pi bevindt. “Pi” betekent in het Catalaans pijnboom en de oorsprong van de benaming van dit plein en de kerk is hieraan te danken.

Plaça del Pi
Volgens de traditie was er in de tijd van de Moorse invasie een wijk van vissers op deze plek gelegen. De zee kwam toen namelijk nog tot dit punt. Toen de strijd naar aanleiding van de invasie achter de rug was, ontdekte één van de vissers, die een grote weerstand hadden geboden in de gevechten, de beeltenis van de Onze Lieve Vrouw in de kruin van een pijnboom. Ter ere hiervan werd bij deze boom een kapelletje gebouwd, op de plek waar uiteindelijk de huidige kerk Santa Maria del Pi zou opgetrokken worden.

De pijnboom moest mettertijd vervangen worden. Deze nieuwe werd zo groot dat hij boven de huizen uitkwam en stond er nog steeds toen de Fransen Barcelona binnenvielen. Een soldaat van Napoleon zou toen de stam met een bajonet doorboord hebben zodat de boom doodging. Later werd een andere pijnboom geplant, en daarna nog een andere. De boom werd een symbool voor de vasthoudendheid waarmee getracht werd deze legende levend te houden.

De Plaça del Pi is zeker een bezoekje waard omwille van de bekende gastronomische markt. Tijdens de meeste weekends van het jaar staan er namelijk de hele dag verschillende marktkramen met Catalaanse specialiteiten, voornamelijk worsten, kazen, koekjes, honing en thee.

Net achter de hoek, eveneens tegen de kerk Santa Maria del Pi gelegen, vind je nog de Plaça de Sant Josep Oriol. Hier houdt men elke zaterdag en zondag (behalve in augustus) een kunstmarkt. Zeer diverse lokale artiesten tonen en verkopen hier hun werk. De tijden van deze markt zijn als volgt: zaterdag van 11 tot 20u en zondag van 11 tot 14u.

woensdag 9 november 2011

Bezoek Barcelona genomineerd voor beste blog over Spanje

Eind november zal de blogprijs “Proef Spanje” voor de eerste keer worden uitgereikt door het Spaanse Verkeersbureau in Nederland. Deze prijs heeft als thema “Cultuur in Spanje” in de breedste zin van het woord. Het gaat dus zowel over traditionele als moderne cultuur, en over uiteenlopende onderwerpen zoals muziek, musea, festivals, architectuur, theater en tradities.

Spaans verkeersbureau
Het doet mij bijzonder veel plezier dat Bezoek Barcelona tot de finalisten behoort van deze award. Ik wil dan ook graag van de gelegenheid gebruik maken om iedereen te bedanken, in het bijzonder de vele lezers die al tienduizenden keren mijn blog hebben bezocht.

De officiële bekendmaking en uitreiking van deze blogprijs van het Spaanse Verkeersbureau in Nederland vinden plaats in de ambtswoning in Den Haag van de Spaanse ambassadeur in Nederland, de heer Javier Vallaure de Acha, op 30 november a.s. Ik ben uiteraard heel benieuwd...

Vorig jaar werd er reeds een persprijs uitgereikt door het verkeersbureau. Het thema was toen “Gastronomie” en het ging om publicaties in gedrukte media. De eerste prijs ging naar de journalist Kees Lucassen, voor zijn publicatie “Camino de Cid, van Burgos naar Valencia” in het tijdschrift Reizen van oktober 2009.

maandag 7 november 2011

Goochelen en toveren in Barcelona

Een begrip in Barcelona is “El Rey de la Magia”, wat in het Nederlands “De Koning van de Magie” betekent. Het is de naam van één van de oudste winkels ter wereld waar producten voor illusionisme gefabriceerd en verkocht worden en waar goochelen wordt aangeleerd.

El Rey de la Magia
El Rey de la Magia werd opgericht in 1881 aan de Carrer de la Princesa nr 5 als een winkel waar je goocheltrucs kon kopen. Na een aantal verhuizingen werd het etablissement uiteindelijk ondergebracht in de Carrer de la Princesa nr 11 en daar bevindt het zich nog steeds.

Vanaf 2003 organiseerde El Rey de la Magia goochelvoorstellingen in een lokaal aan de Carrer de l’Oli. Sinds dit jaar zijn deze voorstellingen verhuisd naar het splinternieuwe Teatre-Museu El Rey de la Magia aan de Carrer de les Jonqueres nr 15 (niet ver van het Palau de la Música). Daar vind je naast een goocheltheater ook een expositieruimte met een uiteenlopende collectie boeken, affiches en allerhande goocheltrucs.

In het theater worden goochelshows georganiseerd op vrijdagavond om 21u, op zaterdag om 18 en 21u en op zondag om 12 en 18u30. De toegangsprijzen variëren van 12 tot 15 euro. Bij de tickets is ook de toegang tot het museum inbegrepen. Er zijn kortingen voor kinderen onder de 12 jaar en voor personen ouder dan 65.

Daarnaast zijn er ook voorstellingen “Màgia de Prop” (“Magie van Dichtbij”) in de bar van El Rey de la Magia. Hier kun je allerlei behendigheidstrucs bewonderen. Deze shows vinden plaats op donderdag, vrijdag en zaterdag om 22u30. Een ticket hiervoor kost 10 euro (een drankje inbegrepen).

Kijk voor meer informatie over de goochelvoorstellingen en het museum even op de website van El Rey de la Magia (helaas enkel in het Spaans en het Catalaans). Hier vind je trouwens ook een online shop met allerlei goocheltrucs en aanverwante artikelen.

donderdag 3 november 2011

Winkelen in Glòries

Het winkelcentrum Glòries is een complex van drie gebouwen met een grote variëteit aan winkels en ontspanningsgelegenheden. Het beschikt over een deel in de openlucht en een overdekt gedeelte.

De totale oppervlakte van dit koopcentrum bedraagt meer dan 250.000 m2 waarvan 56.300 m2 zijn ingevuld door winkels, cafés, restaurants en zones voor vrije tijdsactiviteiten. 38.000 m2 zijn bestemd voor kantoren en de rest is verdeeld over patio’s, pleinen, wandelgangen en een parking met 3.000 plaatsen. Glòries beschikt over een ondergrondse verdieping, een etage op straatniveau en een eerste verdieping.

Glòries
Winkelcentrum Glòries werd in gebruik genomen op 18 april 1995. Het werd in 2001 reeds gerenoveerd, een periode waarin vlakbij ook de werken van de verlenging van twee bekende lanen in Barcelona startten, namelijk van de Diagonal en de Rambla de Poble Nou. De zone is nog steeds in volle ontwikkeling. Je vindt er ondermeer recent opgerichte gebouwen zoals de Torre Agbar.

Het is vanzelfsprekend onmogelijk om alle 160 winkels op te sommen die in dit koopcentrum gelegen zijn, maar tussen de belangrijkste bevinden zich bijvoorbeeld H&M, Massimo Dutti, Mango, Pull and Bear, Bershka , C&A, Body Shop en Yves Rocher. Onder de cafés en restaurants vind je Foster’s Hollywood, Dunkin’ Coffee, Burger King en Farggi. Daarnaast heb je er nog een bioscoop met 7 zalen.

Glòries is van maandag tot en met zaterdag geopend van 10 tot 22u. De meeste cafés en restaurants zijn alle dagen open van 10 tot 01u. Ter gelegenheid van de kerstdagen en de winter- en zomerkoopjes is dit shopping center ook enkele zondagen geopend van 10 tot 22u.

Koopcentrum Glòries is ondermeer gemakkelijk bereikbaar per metro, namelijk via lijn L1 (station Glòries), en per auto. Kom je met de auto, dan kun je twee uur gratis parkeren.

Meer informatie kun je nalezen op de website van Centre Comercial Glòries.

maandag 31 oktober 2011

Begraafplaats van Poblenou

In de wijk Poblenou ligt een sfeervol kerkhof met dezelfde naam. Samen met de begraafplaats van Montjuïc is het het voornaamste kerkhof van de stad. Het bevindt zich aan de Carrer Taulat nr 2, aan het einde van de Avinguda Icària. Het werd in gebruik genomen in 1775 door de bisschop van Barcelona, Josep Climent i Avinent, op enkele braakliggende terreinen vlakbij het huidige strand van Mar Bella.

Kerkhof Poblenou
De begraafplaats van Poblenou was het eerste kerkhof in Barcelona buiten de stadsmuren. Het werd oorspronkelijk aangelegd om de ongezonde situatie op te lossen binnen de muren van de stad door het letterlijk opeenstapelen van lijken in de grafkuilen van de diverse parochies.

Het originele kerkhof werd vernietigd door de troepen van Napoleon. In 1813 kreeg Antonio Ginesi, een jonge Italiaanse architect, de opdracht op een nieuwe begraafplaats te ontwerpen. Deze werd ingewijd door de bisschop Sitjar op 15 april 1819. De neoclassicistische vormen van Ginesi’s kerkhof, met gelijkmatig verdeelde en geordende graven, gaven de smaak weer van de rijke handelaren en fabrikanten van Barcelona, in het bijzonder de uit Amerika teruggekeerde kolonisten.

In 1821 was deze begraafplaats onverwachts reeds volledig in gebruik ten gevolge van een verschrikkelijke epidemie van gele koorts die in Barcelona 6.000 doden veroorzaakte.

Sinds haar ingebruikname zijn er diverse aanpassingen en uitbreidingen geweest van het Cementiri de Poblenou. De voornaamste vond plaats in 1849 toen Joan Nolla de zone met grafkelders bouwde met kunst- en bouwwerken van bekende architecten en beeldhouwers. Je merkt hier duidelijk de wil van de burgerij van Barcelona van halverwege de negentiende eeuw om hun sociaal prestige en weelde in het openbaar te tonen.

Het kerkhof van Poblenou kan elke dag bezocht worden tussen 8 en 18 uur. Elke 1ste en 3de zondag van de maand zijn er ook geleide bezoeken, in het Spaans en het Catalaans. Meer info over deze bezoeken kun je nalezen op de webpagina van Cementiris de Barcelona.

donderdag 27 oktober 2011

Avinguda Diagonal

Net als de Gran Via is de Avinguda Diagonal één van de belangrijkste verkeersaders van Barcelona. Toen Ildefons Cerdà de plannen ontwierp voor de uitbreiding van de stad aan het einde van de negentiende eeuw, tekende hij naast de rechtlijnige en rechthoekige structuur ook een aantal wegen die op diagonale wijze de stad moesten doorkruisen. De Avinguda Diagonal was daar één van.

Diagonal
De Avinguda Diagonal, die meestal kortweg Diagonal wordt genoemd, loopt door Barcelona vanaf de zee aan het Parc del Fòrum tot aan de stadsgrens met de gemeente Esplugues de Llobregat. De weg is 11 km lang en kruist ondermeer de Passeig de Gràcia en de Passeig de Sant Joan.

Op de Plaça de les Glòries Catalanes dwarst ze zowel de Gran Via als de Avinguda Meridiana, hetgeen aanleiding geeft tot een druk en ingewikkeld verkeersknooppunt. Sinds vele jaren is hier om die reden een viaduct aangelegd om de verkeersdoorstroming toch mogelijk te maken. De bedoeling is echter dat in de nabije toekomst dit knooppunt volledig wordt heraangelegd.

Rondom de Diagonal zijn in de loop der jaren grote buildings, winkelcentra en universitaire campussen aangelegd. Er bevinden zich ook belangrijke modernistische gebouwen zoals het Casa de les Punxes. Daarnaast vind je er nog het Palau Reial de Pedralbes (Koninklijk Paleis van Pedralbes) wat de huidige zetel is voor de Unió per al Mediterrani (Unie van Landen aan de Middellandse Zee).

Hoewel deze belangrijke laan in de volksmond steeds Diagonal werd genoemd, was die naam niet altijd de officiële. Omwille van de verschillende politieke omstandigheden in de negentiende en twintigste eeuw kreeg deze weg meermaals een andere naam, telkens ter ere van een bepaalde gebeurtenis of van een of ander personage dat een belangrijke rol had gespeeld bij een specifieke politieke omwenteling.

Meer bepaald kreeg de Diagonal in de loop der jaren de volgende benamingen:

- Gran Via Diagonal: originale naam die Ildefons Cerdà aan de laan gaf
- Avinguda d’Argüelles: vanaf 1874
- Avinguda de la Nacionalitat Catalana: vanaf 1922, tijdens de Mancomunitat de Catalunya (een soort Gemenebest van Catalaanse provincies)
- Avinguda d’Alfonso XIII: vanaf 1924, tijdens de dictatuur van Primo de Rivera werd de laan vernoemd naar de Spaanse koning Alfonso XIII
- Avinguda del Catorze de Abril: vanaf 1931, tijdens de tweede Spaanse Republiek
- Gran Via Diagonal: voorlopige benaming in 1939 na de verovering van Barcelona door de fascistische troepen
- Avinguda del Generalísimo Francisco Franco: vanaf 1939, tijdens de dictatuur van Francisco Franco
- Avinguda Diagonal: sinds 1979, huidige benaming sinds de herinvoering van de democratie

Tot slot wil ik nog vermelden dat in maart 2010 een referendum werd gehouden met betrekking tot de heraanleg van de Diagonal. De bedoeling was de weg aan te passen aan de grondig gewijzigde verkeerssituatie. Aangezien de twee opties die door het stadsbestuur van Barcelona waren voorgesteld echter werden afgewezen door de kiezers, blijft voorlopig de inrichting van deze belangrijke laan ongewijzigd.

maandag 24 oktober 2011

Barcelona met kinderen bezoeken

Als je Barcelona bezoekt met kinderen dan zullen zij het zeker naar hun zin hebben. Je vindt hier namelijk een grote verscheidenheid aan kindvriendelijke musea, parken en andere bezienswaardigheden. In deze post wil ik er graag een tiental op een rijtje zetten.

In de eerste plaats heb je een aantal musea waar de kids zich zeker zullen vermaken. Het wetenschapsmuseum CosmoCaixa en het Museu d’Història de Catalunya, over de geschiedenis van Catalonië, kwamen reeds aan bod in mijn artikel Musea waar ook kinderen zich amuseren. Daarnaast kun je nog het Mammoet Museum van Barcelona bezoeken waar kinderen vooral onder de indruk zullen zijn van de levensgrote reproducties van allerlei dieren uit de prehistorie.

Standbeelden Rambla
Een andere leuke attractie voor kids zijn de levende standbeelden op de Rambla. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat staan er over de hele Rambla talloze artiesten verkleed als grappige of schrikwekkende standbeelden. Neem hier tussendoor ook even een kijkje in het Palau de la Virreina waar je de reuzen van de stad Barcelona gratis kunt bewonderen.

Aan het uiteinde van de Rambla staat het standbeeld van Columbus. De meeste kinderen vinden het erg amusant om met de lift binnen in dit reuzenstandbeeld naar de uitkijktoren helemaal bovenaan te gaan.

Vlakbij het standbeeld van Columbus heb je dan het winkel- en vrije tijdscentrum Maremàgnum. Hier is het Aquàrium, één van de grootste van Europa met meer dan 450 verschillende dier- en plantensoorten, zeker een bezoek waard.

Nog een leuk idee is de Zoo van Barcelona. Het is één van de voornaamste dierentuinen van Europa. De Zoo bevindt zich op de terreinen van het Parc de la Ciutadella dat op zich ook meer dan de moeite waard is om met de kids te bezoeken. Je vindt hier ondermeer een indrukwekkende reproductie van een mammoet waar je prachtige foto’s kunt maken en een meertje waar je met roeibootjes kunt varen.

Parc Ciutadella
Als jouw kids houden van voetbal, dan mag natuurlijk een bezoek aan Camp Nou, het stadion van FC Barcelona, zeker niet ontbreken op de agenda. Hier bevindt zich eveneens het interactieve Museum van Barça.

Tot slot is er nog Tibidabo waar niet alleen een attractiepark is gelegen maar waar je ook gewoon kunt wandelen en genieten van het spectaculaire uitzicht over heel Barcelona. Een uitstapje maken naar dit park met de Blauwe Tram, een tram van meer dan 100 jaar oud, zal de kids zeker boeien.

donderdag 20 oktober 2011

Escalivada, een typisch Catalaans gerecht

Wanneer je een traditioneel restaurant bezoekt in Barcelona of elders in Catalonië, dan vind je er steevast escalivada op het menu. Dit van oudsher populaire voorgerecht wordt bereid met paprika, aubergines, ui en soms met aardappelen of gezouten kabeljauw. Escalivada dient ook als bijgerecht bij een vleesschotel of als beleg voor een coca (een platte koek van pizza-achtig deeg).

Escalivada
Het woord “escalivada” komt van het Catalaanse werkwoord “escalivar”, wat letterlijk “op smeulende as roosteren” betekent. Om escalivada te bereiden moeten de ingrediënten lange tijd geroosterd worden. Wanneer de groenten gaar zijn, worden ze gepeld en gekruid met zout, peper en olijfolie.

Er bestaan talloze variaties op de bereiding van escalivada. Ik voeg hierbij een recept waarbij niet alleen aubergines, uien en paprika’s maar ook tomaten en look gebruikt worden.

Ingrediënten: 4 middelgrote aubergines, 4 grote rode paprika’s, 4 kleine uien, 3 kleine tomaten en 2 teentjes knoflook, zout, peper en olijfolie virgen extra. De bereidingstijd bedraagt ongeveer 50 minuten.

De traditionele manier om escalivada te bereiden is op een braadrooster met open vuur. Je kunt echter ook een oven gebruiken. Verwarm deze voor op 200 graden en verlaag de temperatuur daarna tot 180 graden. Leg de aubergines, paprika’s en uien op een ovenschotel en plaats deze in het midden van de oven.

Na ongeveer 25 minuten leg je er ook de tomaten bij. Controleer na 40 minuten of de groenten gaar zijn en indien dit het geval is, zet dan de oven uit. In het andere geval laat je de groenten nog enkele minuten roosteren.

Neem nu de groenten, soort per soort, uit de oven en wikkel ze in oud krantenpapier (behalve de tomaten). Laat ze gedurende 20 minuten rusten. De bedoeling hiervan is om ze daarna gemakkelijker te kunnen pellen. Pel vervolgens de groenten en verwijder de zaadjes van de paprika’s. Je zult merken dat het handig is een kom met water bij de hand te hebben omdat bij het pellen de zaadjes en de schil van de paprika’s aan de vingers blijven kleven.

Wanneer alle groenten gepeld zijn, snij ze overlangs in reepjes en plaats ze op een schotel. Strooi er de fijngemalen knoflook over, wat peper en zout en giet er een flinke scheut olijfolie bovenop. Meestal wordt de escalivada nog lauw opgediend.

Smakelijk!

maandag 17 oktober 2011

FC Barcelona shops

Als je naar Barcelona komt, dan staat misschien een bezoek aan Camp Nou op het programma. Naast het spectaculaire stadion en een FC Barcelona museum vind je er ook de officiële 2.000 m2 grote FCBotiga Megastore.

Je kunt daar niet alleen 3.000 verschillende Barça artikelen verkrijgen, maar er is ook een printservice waar je je eigen naam en nummer op een officieel Barça T-shirt kunt laten drukken en een Museum Corner waar ondermeer oude voetballen en lithografieën te koop zijn.

FCBotiga
Behalve in deze Megastore kun je in Barcelona echter nog terecht in een aantal officiële FC Barcelona shops en die wil ik hier graag eens op een rijtje zetten.

In de eerste plaats heb je een Barça shop vlakbij de Sagrada Família. Er zijn er ook nog in het winkelcentrum Maremàgnum (in de Oude Haven), in het treinstation Sants en in de luchthaven El Prat. Tot slot heb je nog FC Barcelona shops aan de Ronda Universitat (op de hoek met Plaça de Catalunya) en aan de Carrer de Jaume I nr 18 (in het historische centrum van de stad).

FC Barcelona beschikt bovendien over een on-line shop waar je de klok rond een uitgebreid assortiment Barça artikelen kunt bestellen. Deze webwinkel heeft een Spaanse, Catalaanse en Engelstalige versie. Alle informatie vind je op de webpagina van FCBotiga On-Line.

vrijdag 14 oktober 2011

Treinen in Barcelona

De trein is niet alleen een ideaal vervoermiddel om de regio rond Barcelona te verkennen, het is ook een heel geschikte manier om bepaalde trajecten af te leggen binnen de stad zelf. Vandaar dat ik in deze post even de verschillende types treinen en de beschikbare treinlijnen in Barcelona en omgeving op een rijtje wil zetten.

Treinen Barcelona
Er zijn twee verschillende spoorwegmaatschappijen voor het treinverkeer in en rond Barcelona. Enerzijds heb je de spoorwegen van de Spaanse overheid, Renfe, en anderzijds is er de spoorwegmaatschappij van de Catalaanse regio, de Ferrocarrils de la Generalitat de Catalunya (FGC). Beide netwerken hebben verschillende stations. Het is dus belangrijk om het juiste treinstation te kiezen naargelang de maatschappij waarmee je wil reizen. Onder andere op Plaça de Catalunya heb je zowel een station van Renfe als van de FGC.

In de eerste plaats heb je Renfe dat zowel lokale trajecten (Cercanías in het Spaans, Rodalies in het Catalaans), middellange en lange afstandstrajecten verzorgt.

Op lokaal niveau worden de volgende zes lijnen uitgebaat:

- L1: Molins de Rei – L’Hospitalet de Llobregat – Mataró – Blanes – Maçanet/Massanes (via station Barcelona Plaça de Catalunya)
- L2: Sant Vicenç de Calders – Vilanova i la Geltrú – Castelldefels – Granollers – Sant Celoni – Maçanet/Massanes (via station Barcelona Passeig de Gràcia)
- L3: L’Hospitalet de Llobregat – Vic – Ripoll – Puigcerdà – La Tor de Querol (via station Barcelona Plaça de Catalunya)
- L4: Sant Vicenç de Calders – Vilafranca del Penedès – Martorell – Terrassa – Manresa (via station Barcelona Plaça de Catalunya)
- L7: L’Hospitalet de Llobregat – Martorell (via stations Barcelona Plaça de Catalunya en Cerdanyola/Universitat)
- L10: Luchthaven El Prat – Estació de França (via station Barcelona Passeig de Gràcia)

De middellange afstandstreinen van Renfe (ook wel Catalunya Exprés, kortweg Ca genoemd) rijden door heel Catalonië, en ook ondermeer naar Zaragoza en Valencia:

- Ca1: Barcelona – Tarragona – Salou – Tortosa (afsplitsingen naar Vinaròs en Valencia Noord)
- Ca2: Barcelona – Girona – Figueres – Portbou – Cerbère (Frankrijk)
- Ca3: Barcelona – Tarragona – Reus – Riba/Roja d’Ebre (afsplitsingen naar Caspe en Zaragoza Delicias)
- Ca4: Barcelona – Lleida Pirineus (door Montblance via Reus, door Montblanc via Valls of door Manresa en Cervera)
- Ca5: Barcelona – Puigcerdà – Latour de Carol (Frankrijk)
- Ca6: Barcelona – Caspe – Zaragoza Delicias
- R43: Lleida Pirineus – Monzón – Zaragoza Delicias
- L7: Tortosa – L’Aldea/Amposta – Valencia Noord

Tot slot verzorgt Renfe ook lange afstandstrajecten waarvan sommige met hoge snelheidslijnen. Je hebt hierbij verschillende benamingen voor de diverse trajecten:

- Estrella: ondermeer naar de Costa Brava, Galicië en Zaragoza
- Talgo: ondemeer naar Montpellier, Baskenland, Salamanca, Lorca en Murcia
- Alvia: ondermeer naar Vigo
- Trenhotel: slaaptreinen naar ondermeer Cádiz, Málaga, Granada, Parijs, Zurich en Milaan
- Euromed: via Valencia naar Alicante
- Alaris: naar Valencia en Alicante
- Arco: naar Málaga
- AVE: hogesnelheidstreinen naar ondermeer Zaragoza, Madrid, Málaga en Sevilla

Gedetailleerde informatie over uurroosters en ticketprijzen vind je op de website van Renfe.

Naast de Renfe-treinen heb je de treinen van de Ferrocarrils de la Generalitat de Catalunya (FGC). Deze maatschappij baat stedelijke, regionale en een middellange afstandslijn uit.

De stedelijke trajecten lopen ondergronds en zijn dus te vergelijken met de metro:

- L6: Plaça de Catalunya – Reina Elisenda
- L7: Plaça de Catalunya – Avinguda Tibidabo
- L8: Plaça d’Espanya – Molí Nou/Ciutat Cooperativa

De regionale trajecten van de FGC behoren tot de volgende twee lijnen: Barcelona - Vallès en Llobregat - Anoia.

De lijn Barcelona – Vallès omvat de volgende trajecten:

- S1: Plaça de Catalunya – Terrassa-Rambla
- S2: Plaça de Catalunya – Sabadell-Rambla
- S5: Plaça de Catalunya – Rubí
- S55: Plaça de Catalunya – Universitat Autònoma

De lijn Llobregat – Anoia omvat deze trajecten:

- S33: Plaça d’Espanya – Can Ros
- S4: Plaça d’Espanya – Olesa de Montserrat
- S8: Plaça d’Espanya – Martorell Enllaç
- R5: Plaça d’Espanya – Manresa
- R6: Plaça d’Espanya – Igualada

Het middellange afstandstraject dat wordt uitgebaat door de FGC is de oude Renfe-lijn Ca7 die rijdt naar Lleida-Pirineus, Balaguer, Tremp en La Pobla de Segur.

Meer informatie over de uurroosters en ticketprijzen kun je nalezen op de webpagina van de FGC.

Tot slot wil ik nog vermelden dat tickets van Renfe enkel geldig zijn voor de Renfe-treinen. De kaartjes van de Autoritat del Transport Metropolità (ATM) in Barcelona, zoals de tienrittenkaarten T-10, kunnen daarentegen gebruikt worden voor alle openbaar vervoermiddelen dus inclusief de treinen van Renfe én van de FGC.

maandag 10 oktober 2011

Casa de l’Ardiaca

Vlak naast de Kathedraal van Barcelona, aan de Carrer de Santa Llúcia nr 1, bevindt zich het Casa de l’Ardiaca, het Huis van de Aartsdiaken. Dit gebouw is in gotische stijl opgetrokken hoewel de gebeeldhouwde elementen ervan motieven uit de Italiaanse renaissance bevatten. Door de jaren heen werd dit gebouw meermaals vernieuwd en momenteel is het geïntegreerd met het Casa del Degà, het Huis van de Decaan, een renaissancistisch paleis.

Casa Ardiaca
Het originele gebouw op deze plek stamt uit de twaalfde eeuw. Het werd gerenoveerd in de stijl van de paleizen uit het begin van de zestiende eeuw door Lluís Desplà i d’Oms (1444-1524), hoofdaartsdiaken van Barcelona en president van de Generalitat, vandaar de naam Casa de l'Ardiaca.

Bij die renovatie was het niet mogelijk om de patio in het midden van het gebouw aan te leggen door gebrek aan ruimte. Het gebouw ligt namelijk vlak tegen de Romeinse stadsmuur. De patio bevindt zich daarom aan de ingang. De originele Romeinse stadsmuur is nu nog steeds zichtbaar vanaf de binnenkant van het gebouw, op de gelijkvloerse verdieping.

In 1870 werd het gebouw tijdens een veiling aangekocht door Jordi Altimira. Die verbouwde en vernieuwde het, samen met Josep Garriga, en verbond het met het nabij liggende Casa del Degà. Tijdens deze werken werden vele originele elementen gewijzigd en de patio omgevormd tot kloostergang.

In 1895 werd het Casa de l’Ardiaca de zetel van het College van Advocaten van Barcelona. In deze periode, met name in 1902, werd de decoratie van het gebouw vernieuwd door Lluís Domènech i Montaner.

Casa Ardiaca Brievenbus
De opvallende, modernistische brievenbus is ook van zijn hand. Op deze brievenbus kun je ondermeer klimop, een schildpad en zwaluwen zien. Zij staan symbool voor het feit dat de justitie snel zou moeten zijn als een zwaluw maar dat de bureaucratie om zich heen woekert als klimop en voor moeilijkheden zorgt zodat de justitie eerder werkt als een schildpad. Naar verluidt was de voorzitter van het College van Advocaten niet enthousiast over dit ontwerp maar het werd uiteindelijk toch uitgevoerd.

Tot slot, in 1920, verwierf de stad Barcelona het Casa de l’Ardiaca en sinds 1921 is het de zetel van het Historisch Archief van Barcelona. De aanpassing van het gebouw aan deze nieuwe functie stond onder leiding van Josep Goday. Hij baseerde zich op plannen van Duran i Sanpere. De decoratie werd vernieuwd door Santiago Marco.

Vermeldenswaard is bovendien dat tijdens de dag van Corpus Christi op de fontein in de patio een ei wordt gelegd, zodat het lijkt alsof het danst, net zoals op vele andere plekken in de gotische wijk van de stad.

vrijdag 7 oktober 2011

Winkelcentrum La Maquinista

Het grootste winkelcentrum van Catalonië bevindt zich in Barcelona en het heet La Maquinista. Het is een grotendeels openlucht complex met een bebouwde oppervlakte van meer dan 250.000 m2. Daarvan zijn 90.000 m2 bestemd voor de winkels en ontspanningsgelegenheden. De rest bestaat uit wandelpaden, pleinen, parkings, enz. La Maquinista telt 3 niveau’s (eerste verdieping, benedenverdieping en ondergronds niveau). De parking biedt plaats aan 5.350 auto’s en moto’s.

Maquinista
Dit koopcentrum werd aangelegd in het kader van een stedelijk ontwikkelingsproject van de stad Barcelona. Het werd ingehuldigd op 14 juni 2000 en het was één van de eerste openlucht winkelcentra. Momenteel wordt de zone waar dit shopping centrum gelegen is volop vernieuwd omwille van de aanleg van het toekomstige TGV-station La Sagrera.

Onder de 230 winkels van La Maquinista vind je H&M, Zara, Springfield, G-Star, Footlocker en Inter Sport. Daarnaast kun je er ook terecht in Fnac, MediaMarkt en een officiële Apple Store. Behalve een tiental cafés en restaurants beschikt het winkelcentrum ook nog over een bioscoop met drie 3D zalen en met een capaciteit van 4.033 plaatsen.

Om in winkelcentrum La Maquinista te geraken kun je ondermeer de metrolijn L1 nemen (stations Sant Andreu of Torras i Bages) of metrolijn L9-10 (station Bon Pastor). Als je met de auto komt, dan kun je gratis parkeren.

De openingsuren van de winkels in dit koopcentrum zijn: van maandag tot en met zaterdag van 10 tot 22u. De cafés, restaurants en ontspanningsgelegenheden zijn geopend van maandag tot en met donderdag en zondag van 10 tot 01u en op vrijdag, zaterdag en vooravond van een feestdag van 10 tot 03u. Ter gelegenheid van de kerstdagen en de winter- en zomerkoopjes is het winkelcentrum ook enkele zondagen open.

Kijk voor meer informatie even op de website van La Maquinista.

dinsdag 4 oktober 2011

Estació de França

Het tweede belangrijkste treinstation van Barcelona, na het station van Sants, heet Estació de França (de Catalaanse benaming voor Station van Frankrijk). Dit treinstation is voornamelijk de moeite waard omwille van haar spectaculaire architectuur.

Estació França
Het Estació de França ligt aan de Avinguda del Marquès de l’Argentera, in het district Ciutat Vella, dichtbij Barceloneta en het Parc de la Ciutadella.Het was de Markies van Argentera, de spoorwegingenieur Eduard Maristany, die aan het eind van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw het spoorwegnetwerk in en rond Barcelona uittekende.

De naam Estació de França werd reeds gebruikt vóór het huidige station werd aangelegd in 1929. Het oorspronkelijke gebouw was eigendom van de spoorwegmaatschappij Camins de Ferro de Barcelona a Girona, gesticht in 1862. In 1875 fusioneerde die met een andere spoorwegmaatschappij, de Companyia del Ferrocarril de Tarragona a Martorell i Barcelona. De naam van de nieuwe onderneming was Companyia dels Ferrocarrils de Tarragona a Barcelona i França (TBF).

Op 20 januari 1878 werd het treinspoor tot aan het grensstadje Portbou in gebruik genomen, wat het begin betekende van een internationale spoorverbinding met Frankrijk, vandaar de naam Estació de França. In 1898 werd de firma TBF wegens betalingsproblemen overgenomen door de spoorwegonderneming Companyia dels Ferrocarrils de Madrid a Saragossa i a Alacant (MZA). Zij verwierf op die manier ook het stationsgebouw.

De reizigersgebouwen van het Estació de França werden ontworpen door de architect Pedro Muguruza. De werken aan het nieuwe station begonnen in het jaar 1926 en het complex werd ingehuldigd door koning Alfons XIII in 1929 ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling van Barcelona.

De stationsgebouwen bevinden zich rond de sporen in een U-vorm en bij de constructie ervan werden luxueuze materialen gebruikt zoals marmer, brons, glasramen enz. De twaalf sporen en zeven perrons binnenin de U-vorm zijn afgedekt met twee metalen luifels van 29 meter hoog en 195 meter lang. Daarnaast zijn er aan de buitenkant nog twee sporen met een perron en diverse parkeersporen.

Tussen 1988 en 1992 werd het Estació de França gesloten en volledig gerenoveerd. Daardoor heeft het zijn indrukwekkende uitstraling van vroeger teruggekregen.

Momenteel vertrekken vanuit het Estació de França ondermeer de regionale treinen naar het Zuiden en Westen van Catalonië, de Talgo-trein naar Montpellier, de Trenhotel naar verschillende Europese bestemmingen en de lokale treinen naar Vilanova i la Geltrú en Sant Vicenç de Calders. Deze laatste doen ook de luchthaven El Prat aan.

vrijdag 30 september 2011

Weersverwachting voor Barcelona

Sinds enige tijd kun je op mijn blog ook de weersverwachting consulteren voor Barcelona voor vandaag en de komende dagen. In samenwerking met Weerplaza.nl worden de volgende gegevens getoond: de verwachte maximum- en minimumtemperaturen, het weerbeeld (zonnig, licht bewolkt, onweer, enz.), de windrichting en –snelheid en de kans op neerslag. Hieronder vind je alvast een voorbeeld.

Weersverwachting Barcelona

De link naar dit weerbericht bevindt zich in de rechterzijbalk onder het icoon met het actuele weer. Als je in de toekomst snel de weersverwachting in Barcelona wil raadplegen, maak dan gerust op je computer of smartphone een snellink naar de volgende pagina: Weersverwachting komende dagen.

dinsdag 27 september 2011

Danstheater Mercat de les Flors

In het voormalige Palau de l’Agricultura, dat gebouwd werd ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling van 1929 op de heuvel Montjuïc, is sinds bijna drie decennia het stedelijke theater Mercat de les Flors gevestigd. De naam betekent “Bloemenmarkt” in het Catalaans. Momenteel wordt dit theater beschouwd als een referentiepunt voor de creatie, productie en verspreiding van dans en bewegingskunsten.

Mercat de les Flors
Toen in 1983 het stuk De Tragedie van Carmen van Peter Brook werd opgevoerd in het leegstaande Palau de l’Agricultura, raakten de verantwoordelijken voor cultuur van de stad Barcelona zodanig geënthousiasmeerd dat ze beslisten de ruimte te verbouwen tot theater. De Mercat de les Flors werd in 1985 officieel ingehuldigd als stedelijk theater met de opvoering van Mahabarata, nogmaals een stuk van Peter Brook. De grote koepel van 12 meter doorsnede in de foyer werd geschilderd door de Mallorcaanse kunstenaar Miquel Barceló.

In 1990 keurde het stadsbestuur van Barcelona de uitbreiding van de Mercat de les Flors goed, zodat een nieuwe zaal werd gebouwd, met de naam Espai B. Deze ruimte werd echter afgebroken voor de aanleg van het gebouw van het Institut del Teatre.

Momenteel beschikt het complex over vier zalen: de Sala Maria Aurèlia Capmany (genoemd naar de Schepen van Cultuur die in 1983 het project ondersteunde), de Sala Ovidi Montllor (een Valenciaans acteur en zanger-componist) die gedeeld wordt met het Institut del Teatre, en voor kleinschalige activiteiten de Sala Sebastià Gasch (een Catalaanse kunstcriticus) en de Sala Pina Bausch (een Duitse danseres en choreografe).

Sinds het begin van de Mercat de les Flors hebben er uiteenlopende voorstellingen plaatsgevonden: van theater tot dans en van muziek tot mediakunst. Enkele van de regisseurs die er stukken hebben gebracht zijn: Peter Stein, Roger Bernat, Mario Gas en Calixto Bieito. Onder de gezelschappen die er hebben opgetreden bevinden zich Phillipe Genty, Wim Vandekeybus en Rosas. Er vonden ook al festivals plaats zoals het ArtFutura, het Festival Àsia en Primavera Sound. Concerten waren er ondermeer van Georges Moustaki en Carles Santos.

De Mercat de les Flors bevindt zich in een zone die de Ciutat del Teatre (Theaterstad) wordt genoemd. Hier vind je buiten de Mercat de les Flors, het eerder vermelde Institut del Teatre en het Teatre Lliure.

Kijk voor de actuele programmering van dit danstheater op de website van Mercat de les Flors.