maandag 31 oktober 2011

Begraafplaats van Poblenou

In de wijk Poblenou ligt een sfeervol kerkhof met dezelfde naam. Samen met de begraafplaats van Montjuïc is het het voornaamste kerkhof van de stad. Het bevindt zich aan de Carrer Taulat nr 2, aan het einde van de Avinguda Icària. Het werd in gebruik genomen in 1775 door de bisschop van Barcelona, Josep Climent i Avinent, op enkele braakliggende terreinen vlakbij het huidige strand van Mar Bella.

Kerkhof Poblenou
De begraafplaats van Poblenou was het eerste kerkhof in Barcelona buiten de stadsmuren. Het werd oorspronkelijk aangelegd om de ongezonde situatie op te lossen binnen de muren van de stad door het letterlijk opeenstapelen van lijken in de grafkuilen van de diverse parochies.

Het originele kerkhof werd vernietigd door de troepen van Napoleon. In 1813 kreeg Antonio Ginesi, een jonge Italiaanse architect, de opdracht op een nieuwe begraafplaats te ontwerpen. Deze werd ingewijd door de bisschop Sitjar op 15 april 1819. De neoclassicistische vormen van Ginesi’s kerkhof, met gelijkmatig verdeelde en geordende graven, gaven de smaak weer van de rijke handelaren en fabrikanten van Barcelona, in het bijzonder de uit Amerika teruggekeerde kolonisten.

In 1821 was deze begraafplaats onverwachts reeds volledig in gebruik ten gevolge van een verschrikkelijke epidemie van gele koorts die in Barcelona 6.000 doden veroorzaakte.

Sinds haar ingebruikname zijn er diverse aanpassingen en uitbreidingen geweest van het Cementiri de Poblenou. De voornaamste vond plaats in 1849 toen Joan Nolla de zone met grafkelders bouwde met kunst- en bouwwerken van bekende architecten en beeldhouwers. Je merkt hier duidelijk de wil van de burgerij van Barcelona van halverwege de negentiende eeuw om hun sociaal prestige en weelde in het openbaar te tonen.

Het kerkhof van Poblenou kan elke dag bezocht worden tussen 8 en 18 uur. Elke 1ste en 3de zondag van de maand zijn er ook geleide bezoeken, in het Spaans en het Catalaans. Meer info over deze bezoeken kun je nalezen op de webpagina van Cementiris de Barcelona.

donderdag 27 oktober 2011

Avinguda Diagonal

Net als de Gran Via is de Avinguda Diagonal één van de belangrijkste verkeersaders van Barcelona. Toen Ildefons Cerdà de plannen ontwierp voor de uitbreiding van de stad aan het einde van de negentiende eeuw, tekende hij naast de rechtlijnige en rechthoekige structuur ook een aantal wegen die op diagonale wijze de stad moesten doorkruisen. De Avinguda Diagonal was daar één van.

Diagonal
De Avinguda Diagonal, die meestal kortweg Diagonal wordt genoemd, loopt door Barcelona vanaf de zee aan het Parc del Fòrum tot aan de stadsgrens met de gemeente Esplugues de Llobregat. De weg is 11 km lang en kruist ondermeer de Passeig de Gràcia en de Passeig de Sant Joan.

Op de Plaça de les Glòries Catalanes dwarst ze zowel de Gran Via als de Avinguda Meridiana, hetgeen aanleiding geeft tot een druk en ingewikkeld verkeersknooppunt. Sinds vele jaren is hier om die reden een viaduct aangelegd om de verkeersdoorstroming toch mogelijk te maken. De bedoeling is echter dat in de nabije toekomst dit knooppunt volledig wordt heraangelegd.

Rondom de Diagonal zijn in de loop der jaren grote buildings, winkelcentra en universitaire campussen aangelegd. Er bevinden zich ook belangrijke modernistische gebouwen zoals het Casa de les Punxes. Daarnaast vind je er nog het Palau Reial de Pedralbes (Koninklijk Paleis van Pedralbes) wat de huidige zetel is voor de Unió per al Mediterrani (Unie van Landen aan de Middellandse Zee).

Hoewel deze belangrijke laan in de volksmond steeds Diagonal werd genoemd, was die naam niet altijd de officiële. Omwille van de verschillende politieke omstandigheden in de negentiende en twintigste eeuw kreeg deze weg meermaals een andere naam, telkens ter ere van een bepaalde gebeurtenis of van een of ander personage dat een belangrijke rol had gespeeld bij een specifieke politieke omwenteling.

Meer bepaald kreeg de Diagonal in de loop der jaren de volgende benamingen:

- Gran Via Diagonal: originale naam die Ildefons Cerdà aan de laan gaf
- Avinguda d’Argüelles: vanaf 1874
- Avinguda de la Nacionalitat Catalana: vanaf 1922, tijdens de Mancomunitat de Catalunya (een soort Gemenebest van Catalaanse provincies)
- Avinguda d’Alfonso XIII: vanaf 1924, tijdens de dictatuur van Primo de Rivera werd de laan vernoemd naar de Spaanse koning Alfonso XIII
- Avinguda del Catorze de Abril: vanaf 1931, tijdens de tweede Spaanse Republiek
- Gran Via Diagonal: voorlopige benaming in 1939 na de verovering van Barcelona door de fascistische troepen
- Avinguda del Generalísimo Francisco Franco: vanaf 1939, tijdens de dictatuur van Francisco Franco
- Avinguda Diagonal: sinds 1979, huidige benaming sinds de herinvoering van de democratie

Tot slot wil ik nog vermelden dat in maart 2010 een referendum werd gehouden met betrekking tot de heraanleg van de Diagonal. De bedoeling was de weg aan te passen aan de grondig gewijzigde verkeerssituatie. Aangezien de twee opties die door het stadsbestuur van Barcelona waren voorgesteld echter werden afgewezen door de kiezers, blijft voorlopig de inrichting van deze belangrijke laan ongewijzigd.

maandag 24 oktober 2011

Barcelona met kinderen bezoeken

Als je Barcelona bezoekt met kinderen dan zullen zij het zeker naar hun zin hebben. Je vindt hier namelijk een grote verscheidenheid aan kindvriendelijke musea, parken en andere bezienswaardigheden. In deze post wil ik er graag een tiental op een rijtje zetten.

In de eerste plaats heb je een aantal musea waar de kids zich zeker zullen vermaken. Het wetenschapsmuseum CosmoCaixa en het Museu d’Història de Catalunya, over de geschiedenis van Catalonië, kwamen reeds aan bod in mijn artikel Musea waar ook kinderen zich amuseren. Daarnaast kun je nog het Mammoet Museum van Barcelona bezoeken waar kinderen vooral onder de indruk zullen zijn van de levensgrote reproducties van allerlei dieren uit de prehistorie.

Standbeelden Rambla
Een andere leuke attractie voor kids zijn de levende standbeelden op de Rambla. Van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat staan er over de hele Rambla talloze artiesten verkleed als grappige of schrikwekkende standbeelden. Neem hier tussendoor ook even een kijkje in het Palau de la Virreina waar je de reuzen van de stad Barcelona gratis kunt bewonderen.

Aan het uiteinde van de Rambla staat het standbeeld van Columbus. De meeste kinderen vinden het erg amusant om met de lift binnen in dit reuzenstandbeeld naar de uitkijktoren helemaal bovenaan te gaan.

Vlakbij het standbeeld van Columbus heb je dan het winkel- en vrije tijdscentrum Maremàgnum. Hier is het Aquàrium, één van de grootste van Europa met meer dan 450 verschillende dier- en plantensoorten, zeker een bezoek waard.

Nog een leuk idee is de Zoo van Barcelona. Het is één van de voornaamste dierentuinen van Europa. De Zoo bevindt zich op de terreinen van het Parc de la Ciutadella dat op zich ook meer dan de moeite waard is om met de kids te bezoeken. Je vindt hier ondermeer een indrukwekkende reproductie van een mammoet waar je prachtige foto’s kunt maken en een meertje waar je met roeibootjes kunt varen.

Parc Ciutadella
Als jouw kids houden van voetbal, dan mag natuurlijk een bezoek aan Camp Nou, het stadion van FC Barcelona, zeker niet ontbreken op de agenda. Hier bevindt zich eveneens het interactieve Museum van Barça.

Tot slot is er nog Tibidabo waar niet alleen een attractiepark is gelegen maar waar je ook gewoon kunt wandelen en genieten van het spectaculaire uitzicht over heel Barcelona. Een uitstapje maken naar dit park met de Blauwe Tram, een tram van meer dan 100 jaar oud, zal de kids zeker boeien.

donderdag 20 oktober 2011

Escalivada, een typisch Catalaans gerecht

Wanneer je een traditioneel restaurant bezoekt in Barcelona of elders in Catalonië, dan vind je er steevast escalivada op het menu. Dit van oudsher populaire voorgerecht wordt bereid met paprika, aubergines, ui en soms met aardappelen of gezouten kabeljauw. Escalivada dient ook als bijgerecht bij een vleesschotel of als beleg voor een coca (een platte koek van pizza-achtig deeg).

Escalivada
Het woord “escalivada” komt van het Catalaanse werkwoord “escalivar”, wat letterlijk “op smeulende as roosteren” betekent. Om escalivada te bereiden moeten de ingrediënten lange tijd geroosterd worden. Wanneer de groenten gaar zijn, worden ze gepeld en gekruid met zout, peper en olijfolie.

Er bestaan talloze variaties op de bereiding van escalivada. Ik voeg hierbij een recept waarbij niet alleen aubergines, uien en paprika’s maar ook tomaten en look gebruikt worden.

Ingrediënten: 4 middelgrote aubergines, 4 grote rode paprika’s, 4 kleine uien, 3 kleine tomaten en 2 teentjes knoflook, zout, peper en olijfolie virgen extra. De bereidingstijd bedraagt ongeveer 50 minuten.

De traditionele manier om escalivada te bereiden is op een braadrooster met open vuur. Je kunt echter ook een oven gebruiken. Verwarm deze voor op 200 graden en verlaag de temperatuur daarna tot 180 graden. Leg de aubergines, paprika’s en uien op een ovenschotel en plaats deze in het midden van de oven.

Na ongeveer 25 minuten leg je er ook de tomaten bij. Controleer na 40 minuten of de groenten gaar zijn en indien dit het geval is, zet dan de oven uit. In het andere geval laat je de groenten nog enkele minuten roosteren.

Neem nu de groenten, soort per soort, uit de oven en wikkel ze in oud krantenpapier (behalve de tomaten). Laat ze gedurende 20 minuten rusten. De bedoeling hiervan is om ze daarna gemakkelijker te kunnen pellen. Pel vervolgens de groenten en verwijder de zaadjes van de paprika’s. Je zult merken dat het handig is een kom met water bij de hand te hebben omdat bij het pellen de zaadjes en de schil van de paprika’s aan de vingers blijven kleven.

Wanneer alle groenten gepeld zijn, snij ze overlangs in reepjes en plaats ze op een schotel. Strooi er de fijngemalen knoflook over, wat peper en zout en giet er een flinke scheut olijfolie bovenop. Meestal wordt de escalivada nog lauw opgediend.

Smakelijk!

maandag 17 oktober 2011

FC Barcelona shops

Als je naar Barcelona komt, dan staat misschien een bezoek aan Camp Nou op het programma. Naast het spectaculaire stadion en een FC Barcelona museum vind je er ook de officiële 2.000 m2 grote FCBotiga Megastore.

Je kunt daar niet alleen 3.000 verschillende Barça artikelen verkrijgen, maar er is ook een printservice waar je je eigen naam en nummer op een officieel Barça T-shirt kunt laten drukken en een Museum Corner waar ondermeer oude voetballen en lithografieën te koop zijn.

FCBotiga
Behalve in deze Megastore kun je in Barcelona echter nog terecht in een aantal officiële FC Barcelona shops en die wil ik hier graag eens op een rijtje zetten.

In de eerste plaats heb je een Barça shop vlakbij de Sagrada Família. Er zijn er ook nog in het winkelcentrum Maremàgnum (in de Oude Haven), in het treinstation Sants en in de luchthaven El Prat. Tot slot heb je nog FC Barcelona shops aan de Ronda Universitat (op de hoek met Plaça de Catalunya) en aan de Carrer de Jaume I nr 18 (in het historische centrum van de stad).

FC Barcelona beschikt bovendien over een on-line shop waar je de klok rond een uitgebreid assortiment Barça artikelen kunt bestellen. Deze webwinkel heeft een Spaanse, Catalaanse en Engelstalige versie. Alle informatie vind je op de webpagina van FCBotiga On-Line.

vrijdag 14 oktober 2011

Treinen in Barcelona

De trein is niet alleen een ideaal vervoermiddel om de regio rond Barcelona te verkennen, het is ook een heel geschikte manier om bepaalde trajecten af te leggen binnen de stad zelf. Vandaar dat ik in deze post even de verschillende types treinen en de beschikbare treinlijnen in Barcelona en omgeving op een rijtje wil zetten.

Treinen Barcelona
Er zijn twee verschillende spoorwegmaatschappijen voor het treinverkeer in en rond Barcelona. Enerzijds heb je de spoorwegen van de Spaanse overheid, Renfe, en anderzijds is er de spoorwegmaatschappij van de Catalaanse regio, de Ferrocarrils de la Generalitat de Catalunya (FGC). Beide netwerken hebben verschillende stations. Het is dus belangrijk om het juiste treinstation te kiezen naargelang de maatschappij waarmee je wil reizen. Onder andere op Plaça de Catalunya heb je zowel een station van Renfe als van de FGC.

In de eerste plaats heb je Renfe dat zowel lokale trajecten (Cercanías in het Spaans, Rodalies in het Catalaans), middellange en lange afstandstrajecten verzorgt.

Op lokaal niveau worden de volgende zes lijnen uitgebaat:

- L1: Molins de Rei – L’Hospitalet de Llobregat – Mataró – Blanes – Maçanet/Massanes (via station Barcelona Plaça de Catalunya)
- L2: Sant Vicenç de Calders – Vilanova i la Geltrú – Castelldefels – Granollers – Sant Celoni – Maçanet/Massanes (via station Barcelona Passeig de Gràcia)
- L3: L’Hospitalet de Llobregat – Vic – Ripoll – Puigcerdà – La Tor de Querol (via station Barcelona Plaça de Catalunya)
- L4: Sant Vicenç de Calders – Vilafranca del Penedès – Martorell – Terrassa – Manresa (via station Barcelona Plaça de Catalunya)
- L7: L’Hospitalet de Llobregat – Martorell (via stations Barcelona Plaça de Catalunya en Cerdanyola/Universitat)
- L10: Luchthaven El Prat – Estació de França (via station Barcelona Passeig de Gràcia)

De middellange afstandstreinen van Renfe (ook wel Catalunya Exprés, kortweg Ca genoemd) rijden door heel Catalonië, en ook ondermeer naar Zaragoza en Valencia:

- Ca1: Barcelona – Tarragona – Salou – Tortosa (afsplitsingen naar Vinaròs en Valencia Noord)
- Ca2: Barcelona – Girona – Figueres – Portbou – Cerbère (Frankrijk)
- Ca3: Barcelona – Tarragona – Reus – Riba/Roja d’Ebre (afsplitsingen naar Caspe en Zaragoza Delicias)
- Ca4: Barcelona – Lleida Pirineus (door Montblance via Reus, door Montblanc via Valls of door Manresa en Cervera)
- Ca5: Barcelona – Puigcerdà – Latour de Carol (Frankrijk)
- Ca6: Barcelona – Caspe – Zaragoza Delicias
- R43: Lleida Pirineus – Monzón – Zaragoza Delicias
- L7: Tortosa – L’Aldea/Amposta – Valencia Noord

Tot slot verzorgt Renfe ook lange afstandstrajecten waarvan sommige met hoge snelheidslijnen. Je hebt hierbij verschillende benamingen voor de diverse trajecten:

- Estrella: ondermeer naar de Costa Brava, Galicië en Zaragoza
- Talgo: ondemeer naar Montpellier, Baskenland, Salamanca, Lorca en Murcia
- Alvia: ondermeer naar Vigo
- Trenhotel: slaaptreinen naar ondermeer Cádiz, Málaga, Granada, Parijs, Zurich en Milaan
- Euromed: via Valencia naar Alicante
- Alaris: naar Valencia en Alicante
- Arco: naar Málaga
- AVE: hogesnelheidstreinen naar ondermeer Zaragoza, Madrid, Málaga en Sevilla

Gedetailleerde informatie over uurroosters en ticketprijzen vind je op de website van Renfe.

Naast de Renfe-treinen heb je de treinen van de Ferrocarrils de la Generalitat de Catalunya (FGC). Deze maatschappij baat stedelijke, regionale en een middellange afstandslijn uit.

De stedelijke trajecten lopen ondergronds en zijn dus te vergelijken met de metro:

- L6: Plaça de Catalunya – Reina Elisenda
- L7: Plaça de Catalunya – Avinguda Tibidabo
- L8: Plaça d’Espanya – Molí Nou/Ciutat Cooperativa

De regionale trajecten van de FGC behoren tot de volgende twee lijnen: Barcelona - Vallès en Llobregat - Anoia.

De lijn Barcelona – Vallès omvat de volgende trajecten:

- S1: Plaça de Catalunya – Terrassa-Rambla
- S2: Plaça de Catalunya – Sabadell-Rambla
- S5: Plaça de Catalunya – Rubí
- S55: Plaça de Catalunya – Universitat Autònoma

De lijn Llobregat – Anoia omvat deze trajecten:

- S33: Plaça d’Espanya – Can Ros
- S4: Plaça d’Espanya – Olesa de Montserrat
- S8: Plaça d’Espanya – Martorell Enllaç
- R5: Plaça d’Espanya – Manresa
- R6: Plaça d’Espanya – Igualada

Het middellange afstandstraject dat wordt uitgebaat door de FGC is de oude Renfe-lijn Ca7 die rijdt naar Lleida-Pirineus, Balaguer, Tremp en La Pobla de Segur.

Meer informatie over de uurroosters en ticketprijzen kun je nalezen op de webpagina van de FGC.

Tot slot wil ik nog vermelden dat tickets van Renfe enkel geldig zijn voor de Renfe-treinen. De kaartjes van de Autoritat del Transport Metropolità (ATM) in Barcelona, zoals de tienrittenkaarten T-10, kunnen daarentegen gebruikt worden voor alle openbaar vervoermiddelen dus inclusief de treinen van Renfe én van de FGC.

maandag 10 oktober 2011

Casa de l’Ardiaca

Vlak naast de Kathedraal van Barcelona, aan de Carrer de Santa Llúcia nr 1, bevindt zich het Casa de l’Ardiaca, het Huis van de Aartsdiaken. Dit gebouw is in gotische stijl opgetrokken hoewel de gebeeldhouwde elementen ervan motieven uit de Italiaanse renaissance bevatten. Door de jaren heen werd dit gebouw meermaals vernieuwd en momenteel is het geïntegreerd met het Casa del Degà, het Huis van de Decaan, een renaissancistisch paleis.

Casa Ardiaca
Het originele gebouw op deze plek stamt uit de twaalfde eeuw. Het werd gerenoveerd in de stijl van de paleizen uit het begin van de zestiende eeuw door Lluís Desplà i d’Oms (1444-1524), hoofdaartsdiaken van Barcelona en president van de Generalitat, vandaar de naam Casa de l'Ardiaca.

Bij die renovatie was het niet mogelijk om de patio in het midden van het gebouw aan te leggen door gebrek aan ruimte. Het gebouw ligt namelijk vlak tegen de Romeinse stadsmuur. De patio bevindt zich daarom aan de ingang. De originele Romeinse stadsmuur is nu nog steeds zichtbaar vanaf de binnenkant van het gebouw, op de gelijkvloerse verdieping.

In 1870 werd het gebouw tijdens een veiling aangekocht door Jordi Altimira. Die verbouwde en vernieuwde het, samen met Josep Garriga, en verbond het met het nabij liggende Casa del Degà. Tijdens deze werken werden vele originele elementen gewijzigd en de patio omgevormd tot kloostergang.

In 1895 werd het Casa de l’Ardiaca de zetel van het College van Advocaten van Barcelona. In deze periode, met name in 1902, werd de decoratie van het gebouw vernieuwd door Lluís Domènech i Montaner.

Casa Ardiaca Brievenbus
De opvallende, modernistische brievenbus is ook van zijn hand. Op deze brievenbus kun je ondermeer klimop, een schildpad en zwaluwen zien. Zij staan symbool voor het feit dat de justitie snel zou moeten zijn als een zwaluw maar dat de bureaucratie om zich heen woekert als klimop en voor moeilijkheden zorgt zodat de justitie eerder werkt als een schildpad. Naar verluidt was de voorzitter van het College van Advocaten niet enthousiast over dit ontwerp maar het werd uiteindelijk toch uitgevoerd.

Tot slot, in 1920, verwierf de stad Barcelona het Casa de l’Ardiaca en sinds 1921 is het de zetel van het Historisch Archief van Barcelona. De aanpassing van het gebouw aan deze nieuwe functie stond onder leiding van Josep Goday. Hij baseerde zich op plannen van Duran i Sanpere. De decoratie werd vernieuwd door Santiago Marco.

Vermeldenswaard is bovendien dat tijdens de dag van Corpus Christi op de fontein in de patio een ei wordt gelegd, zodat het lijkt alsof het danst, net zoals op vele andere plekken in de gotische wijk van de stad.

vrijdag 7 oktober 2011

Winkelcentrum La Maquinista

Het grootste winkelcentrum van Catalonië bevindt zich in Barcelona en het heet La Maquinista. Het is een grotendeels openlucht complex met een bebouwde oppervlakte van meer dan 250.000 m2. Daarvan zijn 90.000 m2 bestemd voor de winkels en ontspanningsgelegenheden. De rest bestaat uit wandelpaden, pleinen, parkings, enz. La Maquinista telt 3 niveau’s (eerste verdieping, benedenverdieping en ondergronds niveau). De parking biedt plaats aan 5.350 auto’s en moto’s.

Maquinista
Dit koopcentrum werd aangelegd in het kader van een stedelijk ontwikkelingsproject van de stad Barcelona. Het werd ingehuldigd op 14 juni 2000 en het was één van de eerste openlucht winkelcentra. Momenteel wordt de zone waar dit shopping centrum gelegen is volop vernieuwd omwille van de aanleg van het toekomstige TGV-station La Sagrera.

Onder de 230 winkels van La Maquinista vind je H&M, Zara, Springfield, G-Star, Footlocker en Inter Sport. Daarnaast kun je er ook terecht in Fnac, MediaMarkt en een officiële Apple Store. Behalve een tiental cafés en restaurants beschikt het winkelcentrum ook nog over een bioscoop met drie 3D zalen en met een capaciteit van 4.033 plaatsen.

Om in winkelcentrum La Maquinista te geraken kun je ondermeer de metrolijn L1 nemen (stations Sant Andreu of Torras i Bages) of metrolijn L9-10 (station Bon Pastor). Als je met de auto komt, dan kun je gratis parkeren.

De openingsuren van de winkels in dit koopcentrum zijn: van maandag tot en met zaterdag van 10 tot 22u. De cafés, restaurants en ontspanningsgelegenheden zijn geopend van maandag tot en met donderdag en zondag van 10 tot 01u en op vrijdag, zaterdag en vooravond van een feestdag van 10 tot 03u. Ter gelegenheid van de kerstdagen en de winter- en zomerkoopjes is het winkelcentrum ook enkele zondagen open.

Kijk voor meer informatie even op de website van La Maquinista.

dinsdag 4 oktober 2011

Estació de França

Het tweede belangrijkste treinstation van Barcelona, na het station van Sants, heet Estació de França (de Catalaanse benaming voor Station van Frankrijk). Dit treinstation is voornamelijk de moeite waard omwille van haar spectaculaire architectuur.

Estació França
Het Estació de França ligt aan de Avinguda del Marquès de l’Argentera, in het district Ciutat Vella, dichtbij Barceloneta en het Parc de la Ciutadella.Het was de Markies van Argentera, de spoorwegingenieur Eduard Maristany, die aan het eind van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw het spoorwegnetwerk in en rond Barcelona uittekende.

De naam Estació de França werd reeds gebruikt vóór het huidige station werd aangelegd in 1929. Het oorspronkelijke gebouw was eigendom van de spoorwegmaatschappij Camins de Ferro de Barcelona a Girona, gesticht in 1862. In 1875 fusioneerde die met een andere spoorwegmaatschappij, de Companyia del Ferrocarril de Tarragona a Martorell i Barcelona. De naam van de nieuwe onderneming was Companyia dels Ferrocarrils de Tarragona a Barcelona i França (TBF).

Op 20 januari 1878 werd het treinspoor tot aan het grensstadje Portbou in gebruik genomen, wat het begin betekende van een internationale spoorverbinding met Frankrijk, vandaar de naam Estació de França. In 1898 werd de firma TBF wegens betalingsproblemen overgenomen door de spoorwegonderneming Companyia dels Ferrocarrils de Madrid a Saragossa i a Alacant (MZA). Zij verwierf op die manier ook het stationsgebouw.

De reizigersgebouwen van het Estació de França werden ontworpen door de architect Pedro Muguruza. De werken aan het nieuwe station begonnen in het jaar 1926 en het complex werd ingehuldigd door koning Alfons XIII in 1929 ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling van Barcelona.

De stationsgebouwen bevinden zich rond de sporen in een U-vorm en bij de constructie ervan werden luxueuze materialen gebruikt zoals marmer, brons, glasramen enz. De twaalf sporen en zeven perrons binnenin de U-vorm zijn afgedekt met twee metalen luifels van 29 meter hoog en 195 meter lang. Daarnaast zijn er aan de buitenkant nog twee sporen met een perron en diverse parkeersporen.

Tussen 1988 en 1992 werd het Estació de França gesloten en volledig gerenoveerd. Daardoor heeft het zijn indrukwekkende uitstraling van vroeger teruggekregen.

Momenteel vertrekken vanuit het Estació de França ondermeer de regionale treinen naar het Zuiden en Westen van Catalonië, de Talgo-trein naar Montpellier, de Trenhotel naar verschillende Europese bestemmingen en de lokale treinen naar Vilanova i la Geltrú en Sant Vicenç de Calders. Deze laatste doen ook de luchthaven El Prat aan.