Eeuwen geleden was de plek waar nu de Plaça de Catalunya is gelegen een esplanade buiten de stadsmuren vlakbij één van de voornaamste toegangspoorten van de stad. Vanuit deze plek vertrokken wegen naar de in de buurt liggende dorpen. Om die reden werd het een ideale plaats om markten in de open lucht te houden.
In de negentiende eeuw werd het grootste deel van de stadsmuren afgebroken en werd begonnen met de aanleg van de wijk Eixample, volgens plannen van Ildefons Cerdà. Het ontwerp van Cerdà voorzag geen plein op de plek waar nu Plaça de Catalunya is gelegen. De architect verkoos als centrum van het nieuwe Barcelona een centraal gelegen en gemakkelijk bereikbare plek, zoals de Plaça de les Glòries Catalanes, gelegen op het kruispunt van de voornaamste wegen van Barcelona, de Avinguda Diagonal, Gran Via en Meridiana.
Een alternatief ontwerp, het Pla Rovira uit 1859, voorzag wel degelijk een groot plein op de plek waar nu de Plaça de Catalunya is gelegen. Dit plan genoot de voorkeur van het stadsbestuur en de burgerij van Barcelona maar een duidelijke beslissing met betrekking tot de bestemming van deze plek bleef uit.
Gedurende enkele jaren bleef de plaats een open veld zonder bebouwing, in het bezit van de stad. In 1862 deed het stadsbestuur van Barcelona dan toch een aanvraag tot urbanisatie van de plek maar de bouwvergunning hiervoor werd pas afgeleverd in 1889. Ter gelegenheid van de Wereldtentoonstelling van 1888 was een wedstrijd uitgeschreven voor het ontwerp van het plein. Die werd gewonnen door Pere Falqués.
In 1892 werden de nodige terreinen onteigend en de huizen en andere constructies afgebroken die in de loop van de jaren op het plein gebouwd waren. Het plein stond toen al bekend onder de naam Plaça de Catalunya. In 1902 startte de eerste fase van de urbanisatie van het plein met de aanleg van twee grote verbindingswegen en een rond plein op het verbindingspunt van beide. De tweede fase werd uitgevoerd naar aanleiding van de Wereldtentoonstelling van 1929.
Op de Plaça de Catalunya bevinden zich een aantal beeldhouwwerken voornamelijk daterend uit het begin van de twintigste eeuw, maar ook recentere zoals het monument ter ere van Francesc Macià van Josep Maria Subirachs (1991). Oorspronkelijk was er ook reeds een ondergrondse winkelgalerij aangelegd met de naam Avinguda de la Llum (Lichtboulevard in het Catalaans). Deze galerij behoort nu tot de ondergrondse verdiepingen van het winkelcentrum El Triangle.
Tegenwoordig is de Plaça de Catalunya één van de belangrijkste openbaar vervoer-centra van Barcelona. Je vindt er niet enkel trein- en metrostations, het is ook de stopplaats van de meeste stedelijke en regionale buslijnen en van de nachtbus. Hier bevindt zich ook de vertrekplaats van de Bus Turístic.
Onder het plein is het hoofdkantoor van de Dienst Toerisme van Barcelona gelegen, net als een kantoor van de Mossos d’Esquadra (Catalaanse politie). Rondom het plein vallen voornamelijk op: winkelcentrum El Triangle (met ondermeer Fnac en Habitat), grootwarenhuis El Corte Inglés en een groot aantal bars en restaurants waaronder het Hardrock Café en Café Zurich, dé favoriete plek voor de Barcelonezen om af te spreken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten