In 1849 werden de Jardins del Tívoli geopend (de Tuinen van Tívoli) in een toen nog onbebouwde zone aan de buitenkant van de stadsmuren van Barcelona, tussen de huidige Passeig de Gràcia en de Carrers de la Diputació, Provença en Aribau. In deze tuinen en het bijhorende houten paviljoen werden in de zomer diverse concerten, kermissen en dansfeesten georganiseerd. Enkele decennia later begon men er ook theatervoorstellingen in het Catalaans op te voeren.
Het theater kwam in 1862 in handen van Ignasi Elies. Die besliste om het te verhuizen van de oorspronkelijke plek naar een locatie aan de huidige kruising van de Passeig de Gràcia met de Carrer de Mallorca. Het bleef een soort zomertheater waar in een houten paviljoen komedies, operettes, opera’s en muziekvoorstellingen werden georganiseerd. In korte tijd werd het één van de populairste gelegenheden van Barcelona.
Tegen 1873 ging de kwaliteit van de aangeboden voorstellingen echter achteruit en werd er gesproken over een mogelijke sluiting van het theater. Enige tijd later werd de installatie inderdaad afgebroken. Maar onmiddellijk daarna werd aan de hoek van de Passeig de Gràcia en de Carrer de Casp een nieuw gebouw opgericht. Dit is de locatie waar zich nu nog steeds het Teatre Tívoli bevindt.
Het nieuwe theater werd ingehuldigd in 1875. Vanaf dit moment werden er zeer diverse en kwaliteitsvolle voorstellingen georganiseerd. Toen Ignasi Elies in 1902 stierf, was Teatre Tívoli een gerenommeerd theater. In de daaropvolgende jaren werden er ook circusvoorstellingen en dansfeesten georganiseerd.
In 1917 nam de vennootschap Tívoli S.A. het theater over en besliste alweer een nieuw gebouw op te richten. In januari 1908 begon de bouw volgens een project van Miquel Modorell i Rius, dat gebaseerd was op een vorig plan van Josep Plantada i Artigues. De gekozen stijl was neo-rococo, met veel goudkleurige sierlijsten en plantenmotieven, en dieprode zetels en gordijnen.
Het nieuwe theater bood plaats aan 1.643 personen, verdeeld tussen de parterre, de club (eerste verdieping), het amfitheater (tweede verdieping) en de loges aan de zijkant van de zaal. Het was de tweede grootste theaterzaal van Barcelona, na het Gran Teatre del Liceu. Het podium was 22 meter breed, 23 meter hoog en 15 meter diep.
Na de Spaanse Burgeroorlog (1936-39) werd Tívoli voornamelijk gebruikt als filmzaal, waar nog sporadisch theaterstukken werden opgevoerd. Sinds de helft van de vorige eeuw is de zaal in handen van het bedrijf Grup Balaña.
Eind 1982 werd Teatre Tívoli heropend als theaterzaal maar in 1989 stond het op het punt te verdwijnen. Het complex werd te koop gesteld en de Franse groep Pelège wou er een winkel- en vrije tijdscentrum van maken. Deze plannen gingen uiteindelijk niet door. Sinds 1991 is Tívoli opnieuw een volwaardige theaterzaal waar af en toe filmvoorstellingen worden gehouden.
Op de webpagina van Teatre Tívoli vind je alle informatie over de huidige programmering.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten